Video απο εκδρομή του Συλλόγου στον καταρράκτη Λειβαδίτη στην Ροδόπη τον Μαϊο του 2009.
31/10/09
Η Διακήρυξη του Τυρόλου...
Εισαγωγικό σημείωμα
Σε όλο τον κόσμο εκατομμύρια ανθρώπων ασκούν την ορειβασία και την αναρρίχηση. Σε πολλές χώρες τα αθλήματα βουνού έχουν γίνει σημαντικός παράγοντας της καθημερινής ζωής.
Σπάνια κάποια άλλη δραστηριότητα περιλαμβάνει τόσο μεγάλο φάσμα κινήτρων όπως τα αθλήματα του βουνού. Αυτά δίνουν την ευκαιρία στους ανθρώπους να εκπληρώσουν προσωπικούς στόχους και να ακολουθήσουν μια δραστηριότητα με νόημα που διαρκεί για όλη τους τη ζωή. Τα κίνητρα για να παραμείνει κάποιος ενεργός στα βουνά και στους βράχους ποικίλουν από τα οφέλη για την υγεία, την ευχαρίστηση της κίνησης, την επαφή με τη φύση καθώς και τα κοινωνικά κίνητρα μέχρι τη μαγεία της εξερεύνησης και της περιπέτειας. Η Διακήρυξη του Τυρόλου για την Καλύτερη Άσκηση των Αθλημάτων Βουνού που εγκρίθηκε από το Συνέδριο για το Μέλλον των Αθλημάτων Βουνού στο Innsbruck Αυστρίας (περιοχή του Τυρόλου) στις 8 Σεπτεμβρίου 2002 περιλαμβάνει μια σειρά αξιών και αξιωμάτων για να δοθεί κάποια καθοδήγηση ως προς την καλύτερη άσκηση των αθλημάτων βουνού.
Αυτά δεν αποτελούν κανόνες ή λεπτομερείς οδηγίες αλλά:
1. Ορίζουν τις σημερινές βασικές αρχές των αθλημάτων βουνού.
2. Περιέχουν αρχές και προδιαγραφές συμπεριφοράς.
3. Διατυπώνουν τα ηθικά κριτήρια για τη λήψη αποφάσεων σε αβέβαιες περιστάσεις.
4. Παρουσιάζουν τα ηθικά κριτήρια βάσει των οποίων το κοινό μπορεί να κρίνει τα αθλήματα βουνού.
5. Μυούν τους αρχάριους στις αξίες και τις ηθικές αρχές που διέπουν το άθλημα τους.
Στόχος της Διακήρυξης του Τυρόλου είναι να βοηθήσει στην πραγμάτωση του ενυπάρχοντας δυναμικού των αθλημάτων βουνού για αναψυχή και προσωπική ανάπτυξη καθώς και προβολή της κοινωνικής ανάπτυξης της κατανόησης των διάφορων πολιτισμών και της περιβαλλοντικής συνείδησης.
Προς αυτή την κατεύθυνση η Διακήρυξη του Τυρόλου αντλεί από τους άγραφους κώδικες συμπεριφοράς και τις αξίες που ενυπάρχουν στο άθλημα και τους διευρύνει για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της εποχής μας. Οι θεμελιώδεις αξίες στις οποίες στηρίζεται η Διακήρυξη του Τυρόλου, θεωρούν αληθές ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα αθλήματα βουνού παγκοσμίως - είτε είναι πεζοπόροι περιπατητές, είτε ορειβάτες, είτε οπαδοί της αθλητικής αναρρίχησης, αναζητούν να διευρύνουν τα όρια τους στα μεγάλα υψόμετρα. Ακόμα και αν μερικές από τις βασικές αρχές συμπεριφοράς έχουν πρακτική αξία μόνο για μια μικρή ελίτ, πολλές από τις προτάσεις που διατυπώθηκαν στη Διακήρυξη του Τυρόλου απευθύνονται συνολικά στην οικογένεια των αθλημάτων βουνού. Με αυτές τις προτάσεις ελπίζουμε ιδιαίτερα πως θα προσεγγίσουμε τους νέους διότι αυτοί αποτελούν το μέλλον των αθλημάτων βουνού.
Η Διακήρυξη του Τυρόλου είναι έκκληση για:
• Την αποδοχή των κινδύνων και την ανάληψη των ευθυνών μας
• Αντιστάθμισμα των στόχων με την ικανότητα και τον εξοπλισμό
• Έντιμη συμπεριφορά και ειλικρινείς αναφορές στη δράση μας
• Αγώνα υπέρ της άριστης πρακτικής και διαρκούς γνώσης
• Ανοχή, κατανόηση των άλλων και αλληλοβοήθεια
• Την προστασία της άγριας και φυσικής μορφής των ορέων και των ορθοπλαγιών
• Την υποστήριξη των τοπικών κοινωνιών και τη βιώσιμη ανάπτυξη τους
Η Διακήρυξη του Τυρόλου βασίζεται στην ακόλουθη ιεραρχία αξιών:
• Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια - Η αρχή ότι τα ανθρώπινα όντα γεννιούνται ελεύθερα και ίσα στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα και θα πρέπει να ενεργούν προς αλλήλους μέσα σε πνεύμα αδελφικότητας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών.
• Ζωή, Ελευθερία, Ευτυχία - ως αναφαίρετα δικαιώματα και με την ιδιαίτερη ευθύνη των αθλημάτων βουνού απέναντι στους αυτόχθονες πληθυσμούς των ορεινών περιοχών για να προστατευθούν τα δικαιώματα των κοινοτήτων που κατοικούν σε αυτές.
• Προστασία της Φύσης - ως δέσμευση για να διασφαλιστεί η οικολογική αξία και ο φυσικός χαρακτήρας στις ορεινές περιοχές και στα αναρριχητικά πεδία παγκοσμίως. Αυτό περιλαμβάνει την προστασία των επαπειλούμενων ειδών χλωρίδας και πανίδας, τα οικοσυστήματα τους και το τοπίο.
• Αλληλεγγύη - ως ευκαιρία μέσα από τη συμμετοχή στα αθλήματα βουνού να προβληθεί η ομαδικότητα, η συνεργασία και η κατανόηση και να υπερπηδηθούν τα εμπόδια που συχνά προβάλλουν εξ αιτίας του φύλου, ηλικίας, χρώματος, εθνικότητας, επιπέδου ικανότητας, κοινωνικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκεύματος ή δόγματος.
• Αυτο-πραγματοποίηση - σαν μια ευκαιρία μέσα από τη συμμετοχή στα αθλήματα βουνού να γίνει σημαντική πρόοδος
ως προς τους επιθυμητούς στόχους και να επιτευχθεί η προσωπική ικανοποίηση.
• Αλήθεια - ως αναγνώριση ότι στα αθλήματα βουνού η εντιμότητα είναι πρωταρχικό στοιχείο για να αποτιμηθούν τα επιτεύγματα. Αν η διαιτησία αντικαταστήσει την αλήθεια θα είναι πλέον αδύνατο να αξιολογηθούν οι αναρριχητικές επιδόσεις.
• Υπεροχή - ως μια ευκαιρία, μέσα από τη συμμετοχή στα αθλήματα βουνού, να αγωνισθούμε για στόχους που δεν έχουν επιτευχθεί στο παρελθόν και να θέσουμε ανώτερα κριτήρια.
• Περιπέτεια - ως αναγνώριση ότι στα αθλήματα βουνού η διαχείριση του κινδύνου μέσα από τη σωστή κρίση, τις ικανότητες και την ατομική ευθύνη είναι ένας πρωταρχικός παράγοντας. Η πολυμορφία των αθλημάτων βουνού επιτρέπει στον καθένα να διαλέξει τη δική του μορφή περιπέτειας εφ' όσον η ικανότητα και οι πιθανοί κίνδυνοι αντισταθμίζονται.
*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν κείμενο είναι το τελικό κείμενο όπως παραδόθηκε στη Γενική Συνέλευση της UIAA τον Οκτώβριο 2002 στο Flaggstaf χωρίς να τεθεί σε ψηφοφορία. Η σύνταξη των άρθρων έγινε από τους συνέδρους στα διάφορα εργαστήρια που δημιουργήθηκαν στην Αυστρία τον Σεπτέμβριο 2002.
Η Ε.Ο.Ο.Α. (Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης) συμμετείχε στο εργαστήρι: «Πρόσβαση και Προστασία»
ΜΕΡΟΣ 1ο - ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ
Α' Περιληπτική παρουσίαση των άρθρων
Άρθρο 1. - Η Ατομική Ευθύνη
ΟΙ ορειβάτες και οι αναρριχητές ασκούν το άθλημα τους κάτω από συνθήκες όπου υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος και η εξωτερική βοήθεια μπορεί να μην είναι διαθέσιμη. Με αυτό κατά νου ασκούν τη δραστηριότητα τους αυτή με δική τους ευθύνη και είναι υπόλογοι για την ασφάλεια τους. Οι πράξεις των ατόμων δεν θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο τους γύρω τους ούτε και το περιβάλλον.
Άρθρο 2. - Το ομαδικό Πνεύμα
Τα μέλη μιας ομάδας θα πρέπει να είναι έτοιμα να συμβιβαστούν ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα συμφέροντα και τις ικανότητες όλης της ομάδας.
Άρθρο 3. Η Αναρρίχηση και η Κοινότητα των Ορειβατών
Οφείλουμε στα άτομα που συναντάμε στα βράχια και τα βουνά ίσο μέρος καλοσύνης και σεβασμού. Ακόμα και σε συνθήκες απομόνωσης και σε καταστάσεις που μας καταβάλλουν ψυχολογικά θα πρέπει να φερόμαστε στους άλλους όπως ακριβώς θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται.
Άρθρο 4. Επίσκεψη σε Ξένες χώρες
Ως φιλοξενούμενοι σε ξένους πολιτισμούς θα πρέπει πάντα να φερόμαστε με ευγένεια και μετριοπάθεια προς τους κατοίκους της χώρας - τους οικοδεσπότες μας. θα δείξουμε σεβασμό στα ιερά βουνά και άλλους ιερούς τόπους ενώ παράλληλα θα προσπαθούμε να ωφελήσουμε και να βοηθήσουμε την τοπική οικονομία και τους κατοίκους. Η κατανόηση ενός ξένου πολιτισμού είναι μέρος της ολοκληρωμένης αναρριχητικής εμπειρίας.
Άρθρο 5. Οι ευθύνες των Οδηγών Βουνού και Άλλων Αρχηγών
Οι επαγγελματίες οδηγοί βουνού ή άλλοι αρχηγοί και μέλη ομάδων θα πρέπει να κατανοήσουν τους ρόλους τους και να δείχνουν σεβασμό στις ελευθερίες και τα δικαιώματα άλλων ομάδων και ατόμων. Με στόχο να είναι άριστα προετοιμασμένοι οι οδηγοί, οι αρχηγοί και τα μέλη ομάδων θα πρέπει να κατανοούν τις απαιτήσεις, τους κινδύνους και την επικινδυνότητα του εγχειρήματος τους, να έχουν τις κατάλληλες ικανότητες, την εμπειρία και το σωστό εξοπλισμό και να ελέγχουν διαρκώς τις καιρικές συνθήκες.
Άρθρο 6. Καταστάσεις Έκτακτης Ανάγκης Ετοιμοθάνατοι και θάνατος
Με σκοπό να είναι προετοιμασμένοι για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και περιπτώσεις που περιλαμβάνουν σοβαρά ατυχήματα και θάνατο όλοι όσοι συμμετέχουν στα αθλήματα βουνού θα πρέπει ρητά να κατανοήσουν τους κινδύνους και την επικινδυνότητα καθώς και την ανάγκη να διαθέτουν τις κατάλληλες ικανότητες, γνώσεις και εξοπλισμό. Όλοι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τους άλλους στην περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή ατυχήματος και επίσης να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας τραγωδίας.
Άρθρο 7. Πρόσβαση και Προστασία
Πιστεύουμε πως η ελευθερία της πρόσβασης στα βουνά και τα βράχια με υπευθυνότητα είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα, θα πρέπει πάντα να ασκούμε τις δραστηριότητες μας δείχνοντας την ανάλογη ευαισθησία προς το περιβάλλον και να είμαστε προπομποί για την προστασία της φύσης. Σεβόμαστε τους περιορισμούς πρόσβασης και τους κανονισμούς που έχουν συμφωνηθεί με τους αναρριχητές και τις αρχές ή οργανώσεις για την προστασία της φύσης.
Άρθρο 8. - Το Στυλ
Η ποιότητα της εμπειρίας και το πως επιλύουμε ένα πρόβλημα είναι πιο σημαντικά από την
επίλυση του ίδιου του προβλήματος. Στηρίζουμε ένθερμα την αρχή του να μην αφήνουμε ίχνη.
Άρθρο 9. - Οι πρώτες αναβάσεις
Η πρώτη ανάβαση σε μια διαδρομή ή βουνό είναι μια πράξη δημιουργίας. Πρέπει τουλάχιστον να επιχειρείται με τον καλύτερο τρόπο, συμβατό προς τις παραδόσεις της περιοχής και να αποδεικνύει την υπευθυνότητα απέναντι στην τοπική αναρριχητική κοινότητα και τις ανάγκες των μελλοντικών αναρριχητών.
Άρθρο 10. - Χορηγίες, Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις
Η συνεργασία μεταξύ των χορηγών και των αθλητών πρέπει να είναι μια επαγγελματική σχέση που υπηρετεί τα συμφέροντα των αθλημάτων βουνού. Είναι αποκλειστική ευθύνη της κοινότητας των ορεινών αθλημάτων σε όλο το φάσμα της να εκπαιδεύσει και να πληροφορήσει τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό στηρίζοντας αυτές τις επιλογές.
Β' Τα Αξιώματα και οι Βασικές Αρχές της Διακήρυξης του Τυρόλου
(Αναλυτική παρουσίαση των άρθρων)
Άρθρο 1. - Η Ατομική Ευθύνη
Οι ορειβάτες και οι αναρριχητές ασκούν το άθλημα του κάτω από συνθήκες όπου υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος και η εξωτερική βοήθεια μπορεί να μην είναι διαθέσιμη. Με αυτό κατά νου ασκούν τη δραστηριότητα τους αυτή με δική τους ευθύνη και είναι υπόλογοι για την ασφάλεια τους. Οι πράξεις των ατόμων δεν θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο τους γύρω τους ούτε και το περιβάλλον.
1. Επιλέγουμε τους στόχους μας σύμφωνα με τις δικές μας ικανότητες ή εκείνες της ομάδας μας και ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στο βουνό. Η αναβολή της ανάβασης αποτελεί επίσης έγκυρη επιλογή.
2. Διασφαλίζουμε ότι έχουμε την κατάλληλη εκπαίδευση για το στόχο μας, ότι έχουμε σχεδιάσει την ανάβαση και το ταξίδι μας προσεκτικά και έχουμε κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες.
3. Διασφαλίζουμε ότι είμαστε κατάλληλα εξοπλισμένοι σε κάθε εξόρμηση και ότι γνωρίζουμε πως να χρησιμοποιούμε τον εξοπλισμό μας.
Άρθρο 2 - Το Ομαδικό Πνεύμα
Τα μέλη μιας ομάδας θα πρέπει να είναι έτοιμα να συμβιβαστούν ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα συμφέροντα και τις ικανότητες όλη της ομάδας.
1. Κάθε μέλος της ομάδας πρέπει να μεριμνά και να αναλαμβάνει την ευθύνη για την ασφάλεια των υπολοίπων μελών της ομάδας του.
2. Κανένα μέλος της ομάδας δεν πρέπει να εγκαταλείπεται μόνο του πίσω, εάν αυτό θέτει σε κίνδυνο την καλή κατάσταση της υγείας του.
Άρθρο 3 - Η Αναρρίχηση και η Κοινότητα των Ορειβατών
Οφείλουμε στα άτομα που συναντάμε στα βράχια και τα βουνά ίσο μέρος καλοσύνης και σεβασμού. Ακόμα και σε συνθήκες απομόνωσης και σε καταστάσεις που καταβάλλουν ψυχολογικά θα πρέπει να φερόμαστε στους άλλους όπως ακριβώς θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται.
1. Κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να μη θέσουμε σε κίνδυνο άλλους και τους προειδοποιούμε για τους πιθανούς κινδύνους.
2. Εξασφαλίζουμε ότι δεν γίνονται διακρίσεις εις βάρος κανενός μέλους της ομάδας μας.
3. Ως επισκέπτες, σεβόμαστε τους κανόνες που ισχύουν στην περιοχή.
4. Δεν εμποδίζουμε και δεν ενοχλούμε τους άλλους περισσότερο απ' ότι είναι απαραίτητο. Αφήνουμε τις ταχύτερες ομάδες να περάσουν. Δεν καταλαμβάνουμε διαδρομές που άλλοι περιμένουν να σκαρφαλώσουν.
5. Οι εκθέσεις μας για τις αναρριχήσεις θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν πιστά και λεπτομερώς τα πραγματικά γεγονότα.
Άρθρο 4 - Επίσκεψη σε Ξένες Χώρες
Ως φιλοξενούμενοι σε ξένους πολιτισμούς, θα πρέπει πάντα να φερόμαστε με ευγένεια και μετριοπάθεια προς τους κατοίκους του κράτους - τους οικοδεσπότες μας. θα δείξουμε σεβασμό στα ιερά βουνά και άλλους ιερούς τόπους ενώ παράλληλα θα προσπαθούμε να ωφελήσουμε και να βοηθήσουμε την τοπική οικονομία και τους κατοίκους. Η κατανόηση ενός ξένου πολιτισμού είναι μέρος της ολοκληρωμένης αναρριχητικής εμπειρίας.
1. Συμπεριφερόμαστε πάντα στους κατοίκους της χώρας που μας φιλοξενεί με ευγένεια, ανοχή και σεβασμό.
2. Τηρούμε πιστά οποιουσδήποτε κανονισμούς αναρρίχησης που επιβάλλει η χώρα που μας φιλοξενεί.
3. Συνιστάται να έχουμε ενημερωθεί για την ιστορία, την κοινωνία, την πολιτική δομή, τις τέχνες και τη θρησκεία της χώρας που επισκεπτόμαστε πριν αρχίσει το ταξίδι μας για να αυξηθεί η κατανόηση μας για το λαό της και το περιβάλλον της. Σε περίπτωση πολιτικής αστάθειας πρέπει να αναζητήσουμε καθοδήγηση από τις αρχές.
4. θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε μερικά βασικά στοιχεία της γλώσσας που ομιλείται
στη φιλοξενούσα χώρα: τύπους χαιρετισμών, παρακαλώ, ευχαριστώ, ημέρες της εβδομάδας, η ώρα, οι αριθμοί κ.λ.π. Είναι εκπληκτικό όταν διαπιστώνουμε πόσο αυτή η μικρή επένδυση βελτιώνει την ποιότητα της επικοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο συμβάλλουμε στην κατανόηση μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμών.
5. Δεν πρέπει ποτέ να χάσουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε τις αναρριχητικές μας ικανότητες με τους ντόπιους που ενδιαφέρονται. Κοινές αποστολές με αναρριχητές από τη χώρα υποδοχής είναι το καλύτερο σκηνικό για ανταλλαγή εμπειριών.
6. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να προσβάλλουμε το θρησκευτικό συναίσθημα των οικοδεσποτών μας. Για παράδειγμα θα πρέπει να αποφεύγουμε την επίδειξη γυμνού δέρματος, σε μέρη όπου αυτό δεν είναι αποδεκτό για θρησκευτικούς ή κοινωνικούς λόγους. Αν κάποιες εκφράσεις άλλων θρησκειών δεν είναι κατανοητές δείχνουμε ανοχή και αποφεύγουμε να ασκούμε κριτική.
7. Δίνουμε κάθε δυνατή βοήθεια στους ντόπιους που έχουν την ανάγκη μας. Ο γιατρός μιας αποστολής μπορεί να συντελέσει στην αισθητή διαφορά στη ζωή ενός σοβαρά άρρωστου ατόμου.
8. Για να ωφεληθούν οι ορεινές κοινότητες οικονομικά, αγοράζουμε τοπικά προϊόντα, εάν αυτό είναι εφικτό, και επωφελούμαστε από τις τοπικές υπηρεσίες.
9. Πρέπει να ενθαρρύνουμε και αυξήσουμε τη βοήθεια μας στις ορεινές κοινότητες εισάγοντας και στηρίζοντας τη δημιουργία υποδομής που οδηγεί στη βιώσιμη ανάπτυξη αυτών των περιοχών. Για παράδειγμα εκπαίδευση και υπηρεσίες εκπαίδευσης ή οικολογικά συμβατές οικονομικές επιχειρήσεις.
Άρθρο 5 - Οι ευθύνες των Οδηγών Βουνού και Άλλων Αρχηγών
Οι επαγγελματίες οδηγοί βουνού, άλλοι αρχηγοί και μέλη ομάδων θα πρέπει να κατανοήσουν τους ρόλους τους και να δείχνουν σεβασμό στις ελευθερίες και τα δικαιώματα άλλων ομάδων και ατόμων. Με στόχο να είναι άριστα προετοιμασμένοι οι οδηγοί, οι αρχηγοί και τα μέλη ομάδων θα πρέπει να κατανοούν τις απαιτήσεις, τους κινδύνους και την επικινδυνότητα του εγχειρήματος τους, να έχουν τις κατάλληλες ικανότητες, την εμπειρία και το σωστό εξοπλισμό και να ελέγχουν διαρκώς τις καιρικές συνθήκες.
1.0 οδηγός ή αρχηγός πληροφορεί τον πελάτη του ή την ομάδα για τον ενυπάρχοντα κίνδυνο μιας ανάβασης και το επίπεδο επικινδυνότητας και αν αυτοί είναι ιδιαίτερα έμπειροι τους εμπλέκει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
2. Η επιλεγμένη διαδρομή θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις ικανότητες του πελάτη ή της ομάδας για να διασφαλιστεί η απολαυστική και εποικοδομητική εμπειρία.
3. Εάν είναι απαραίτητο ο οδηγός ή αρχηγός επισημαίνει τα όρια της δικής του ικανότητας και όπου αυτό είναι εφικτό παραπέμπει τους πελάτες του ή ομάδες σε πιο ικανούς συναδέλφους του. Είναι ευθύνη των πελατών και των μελών των ομάδων να επισημάνουν, εάν πιστεύουν πως ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα μεγάλος και ότι θα πρέπει να ακολουθηθεί η τακτική της υποχώρησης ή κάποια άλλη εναλλακτική λύση.
4. Σε περιπτώσεις όπως ιδιαίτερα επικίνδυνες αναρριχήσεις και αναβάσεις σε μεγάλο υψόμετρο οι οδηγοί και οι αρχηγοί θα πρέπει να ενημερώσουν προσεκτικά τους πελάτες τους και τις ομάδες ώστε να διασφαλιστεί ότι όλοι είναι ενήμεροι περί των ορίων υποστήριξης που οι οδηγοί και οι αρχηγοί μπορούν να παρέχουν.
5. Οι τοπικοί οδηγοί θα πρέπει να πληροφορούν τους επισκέπτες συναδέλφους τους για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής τους και τις ισχύουσες συνθήκες.
Άρθρο 6 - Καταστάσεις Έκτακτης Ανάγκης, Ετοιμοθάνατοι και θάνατος
Με σκοπό να είναι προετοιμασμένοι για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και περιπτώσεις που περιλαμβάνουν σοβαρά ατυχήματα και θάνατο όλοι όσοι συμμετέχουν στα αθλήματα βουνού θα πρέπει ρητά να κατανοήσουν τους κινδύνους και την επικινδυνότητα καθώς και την ανάγκη να διαθέτουν τις κατάλληλες ικανότητες, γνώσεις και εξοπλισμό. Όλοι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τους άλλους στην περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή ατυχήματος και επίσης να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας τραγωδίας.
1. Το να βοηθήσουμε κάποιον που κινδυνεύει έχει την απόλυτη προτεραιότητα απέναντι σε οποιουσδήποτε στόχους που έχουμε θέσει για τον εαυτό μας στο βουνό. Το να σώσουμε μια ζωή ή να προλάβουμε την επιδείνωση της υγείας ενός τραυματία έχει μεγαλύτερη αξία από τη δυσκολότερη πρώτη ανάβαση.
2. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης αν η εξωτερική βοήθεια δεν είναι διαθέσιμη και μπορούμε οι ίδιοι να βοηθήσουμε, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να παρέχουμε στα άτομα που έχουν ανάγκη, όλη τη δυνατή υποστήριξη που χρειάζονται χωρίς όμως να θέσουμε αδικαιολόγητα τον εαυτό μας σε κίνδυνο.
3. Πρέπει να δίνονται όλες οι δυνατές ανέσεις σε κάποιον που είναι τραυματισμένος ή ετοιμοθάνατος παράλληλα με οποιαδήποτε βοήθεια που μπορεί να τον κρατήσει στη ζωή.
4. Σε απομακρυσμένες περιοχές αν δεν είναι δυνατόν να περισώσουμε τη Σορό του νεκρού θα πρέπει να καταγραφεί η τοποθεσία όσο πιο πιστά γίνεται με στοιχεία για την ταυτότητα του θανόντος.
5. Τα προσωπικά αντικείμενα, όπως η φωτογραφική μηχανή, το ημερολόγιο, το σημειωματάριο, φωτογραφίες, γράμματα και άλλα προσωπικά είδη πρέπει να φυλαχτούν και να παραδοθούν στους οικείους του θανόντος.
6. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να δημοσιευθούν εικόνες του θανόντος χωρίς
προηγουμένη συναίνεση των οικείων του.
Άρθρο 7 - Πρόσβαση και Προστασία
Πιστεύουμε πως η ελευθερία της πρόσβασης στα βουνά και τα βράχια με υπευθυνότητα είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα, θα πρέπει πάντα να ασκούμε τις δραστηριότητες μας δείχνοντας την ανάλογη ευαισθησία προς το περιβάλλον και να είμαστε προπομποί για την προστασία της φύσης. Σεβόμαστε τους περιορισμούς πρόσβασης και τους κανονισμούς που έχουν συμφωνηθεί με τους αναρριχητές και τις αρχές ή οργανώσεις για την προστασία της φύσης.
1. Σεβόμαστε τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία της άγριας φύσης και ζωής στα βουνά και τα βράχια και φροντίζουμε να τηρούνται οι κανονισμοί και από τους συντρόφους μας. Αποφεύγοντας να κάνουμε θόρυβο ελαττώνουμε την παρενόχληση της άγριας ζωής.
2. Εάν είναι δυνατόν, πλησιάζουμε στον προορισμό μας χρησιμοποιώντας τη δημόσια συγκοινωνία ή αυτοκίνητα κοινής χρήσης για να μειώσουμε την κίνηση στους δρόμους.
3. Για να αποφευχθεί η διάβρωση και να μην ενοχλούμε την άγρια ζωή, μένουμε σε μονοπάτια κατά την ανάβαση και κατάβαση και στην άγρια φύση, επιλέγουμε τη διαδρομή που είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον.
4. Κατά τη διάρκεια των περιόδων επώασης και ενφωλεασμού των πουλιών που κατοικούν σε βράχους, σεβόμαστε τους εποχιακούς περιορισμούς στην πρόσβαση. Μόλις μάθουμε ότι ισχύει η περίοδος επώασης θα πρέπει να ενημερώσουμε τους συντρόφους-μας και να βεβαιωθούμε ότι δεν θα πλησιάσουν τις φωλιές των νεοσσών.
5. Κατά τη διάρκεια των πρώτων αναβάσεων πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι δεν θέτουμε σε κίνδυνο τους βιότοπους σπανίων ειδών ζώων και φυτών. Εξοπλίζοντας και αναπτύσσοντας τις διαδρομές, θα πρέπει να
λαμβάνουμε κάθε προφύλαξη για να ελαχιστοποιηθεί η οποιαδήποτε επίπτωση στο περιβάλλον.
6. Οι μεγάλες επιπτώσεις του να κάνουμε δημοφιλείς κάποιες περιοχές ασφαλίζοντας διαδρομές από πάνω θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ' όψιν. Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός αναρριχητών μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα πρόσβασης.
7. Ελαχιστοποιούμε τη φθορά στα βουνά χρησιμοποιώντας τη λιγότερο επιβλαβή τεχνική ασφάλισης.
8. Όχι μόνο πρέπει να μεταφέρουμε τα απορρίμματα μας μακριά από τα βουνά, αλλά και να συλλέγουμε όσα άφησαν οι άλλοι πίσω τους.
9. Όταν δεν υπάρχουν χώροι υγιεινής, θα πρέπει να κρατάμε ικανή απόσταση από κατοικίες, χώρους κατασκήνωσης, χείμαρρους, ποτάμια ή λίμνες κατά τις κενώσεις μας και να λαμβάνουμε τα απαραίτητα μέτρα για να αποφευχθεί φθορά στο οικοσύστημα. Αποφεύγουμε να προσβάλλουμε την αισθητική άλλων ατόμων. Σε πολυσύχναστες περιοχές με χαμηλό ποσοστό βιολογικής δραστηριότητας οι αναρριχητές θα πρέπει να μπουν στον κόπο να συσκευάσουν τις κενώσεις τους.
10. Διατηρούμε το χώρο κατασκήνωσης καθαρό αποφεύγοντας να δημιουργούμε πολλά απορρίμματα ή επιλέγουμε να τα πετάμε σε κατάλληλο μέρος. Όλος ο αναρριχητικός εξοπλισμός - σταθερά σχοινιά, σκηνές και φιάλες οξυγόνου - πρέπει να μην εγκαταλείπονται στο βουνό.
11. Η κατανάλωση ενέργειας θα πρέπει να μειώνεται στο ελάχιστο. Ιδιαίτερα σε χώρες που έχουν έλλειψη ξυλείας, αποφεύγουμε το οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω μείωση των δασών. Σε χώρες με επαπειλούμενα δάση θα πρέπει να μεταφέρουμε αρκετά καύσιμα για την προετοιμασία του φαγητού όλων των μελών της αποστολής.
12. Η χρήση του ελικοπτέρου θα πρέπει να μειώνεται στο ελάχιστο εκεί που αποτελεί απειλή για τη φύση ή τον πολιτισμό.
13. Όταν υπάρχει διαμάχη πάνω σε θέματα πρόσβασης οι γαιοκτήμονες, οι αρχές και οι σύλλογοι θα πρέπει να διαπραγματευθούν για να βρουν λύσεις που θα ικανοποιούν όλες τις πλευρές.
14. Λαμβάνουμε ενεργά μέρος στην επιβολή αυτών των κανονισμών, ιδιαίτερα δημοσιοποιώντας τους και συμμετέχοντας στην δημιουργία της απαραίτητης υποδομής.
15. Μαζί με τους ορειβατικούς συλλόγους κα άλλες περιβαλλοντικές ομάδες είμαστε προπομποί σε πολιτικό επίπεδο να προστατέψουμε τον τόπο κατοικίας των ζώων και το περιβάλλον.
Άρθρο 8 - Το Στυλ
Η ποιότητα της εμπειρίας και το πως επιλύουμε ένα πρόβλημα είναι πιο σημαντικά από την επίλυση του ίδιου του προβλήματος. Στηρίζουμε ένθερμα την αρχή του να μην αφήνουμε ίχνη.
1. Στόχος μας είναι να διατηρήσουμε τον αυθεντικό χαρακτήρα όλων των αναρριχήσεων, και ιδιαίτερα εκείνων που έχουν ιστορική σημασία. Αυτό σημαίνει πως οι αναρριχητές δεν θα έπρεπε να αυξήσουν τα σταθερά σημεία ασφάλισης στις ήδη υπάρχουσες διαδρομές. Εξαίρεση γίνεται μόνο όταν υπάρχει τοπικά κοινή συμφωνία -συμπεριλαμβανόμενης και της συγκατάθεσης του αναρριχητή που άνοιξε τη διαδρομή - να γίνει αναβάθμιση στο επίπεδο της σταθερής προστασίας τοποθετώντας νέα υλικά ή αφαιρώντας τα παλιά.
2. Σεβόμαστε τη πολυμορφία της τοπικής παράδοσης και δεν προσπαθούμε να επιβάλλουμε την άποψη μας σε άλλες σχολές αναρρίχησης - ούτε δεχόμαστε την επιβολή άλλων απόψεων.
3. Τα βράχια και τα βουνά είναι μια περιορισμένη πηγή περιπέτειας που πρέπει να μοιραζόμαστε με άλλους αναρριχητές με πολλά ενδιαφέροντα και για πολλές γενιές ακόμα. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι επόμενες γενιές θα χρειαστούν να ανακαλύψουν
τους αποκλειστικά δικούς τους τρόπους ΝΕΩΝ περιπετειών στο πλαίσιο αυτής της ήδη περιορισμένης πηγής. Φροντίζουμε να αξιοποιήσουμε τα βουνά και τα βράχια με τρόπο ώστε να μην υποκλέπτουμε τις ευκαιρίες από τις μελλοντικές γενιές.
4. Σε μέρη που επιτρέπεται η χρήση βυσμάτων, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται οι διαδρομές, τμήματα βράχων, ή ολόκληρες ορθοπλαγιές χωρίς βύσματα για να υπάρχει καταφύγιο για την περιπέτεια και να δείξουμε τον ανάλογο σεβασμό σε διαφορετικά αναρριχητικά συμφέροντα.
5. Οι διαδρομές που είναι ασφαλισμένες με φυσικό τρόπο προσφέρουν τον ίδιο βαθμό ευχαρίστησης με εκείνες που είναι τεχνητά ασφαλισμένες, θα πρέπει οι περισσότεροι αναρριχητές να μάθουν να τοποθετούν φυσικά σημεία ασφάλισης και να εκπαιδευτούν με τέτοιο τρόπο ώστε να αποδεχτούν ότι αυτό προσφέρει περισσότερη περιπέτεια και πλούσιες εμπειρίες με την ανάλογη ασφάλεια όταν κατέχουμε την τεχνική.
6. Στην περίπτωση διαμάχης μεταξύ διαφορετικών ομάδων, οι αναρριχητές θα πρέπει να επιλύσουν τις διαφορές τους χρησιμοποιώντας το διάλογο και τη διαπραγματευτική τους ικανότητα για να αποφευχθεί η ενδεχόμενη απαγόρευση πρόσβασης.
7. Οι εμπορικές πιέσεις δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να επηρεάσουν το ήθος ενός ατόμου ή μιας περιοχής.
8. Το καλό στυλ στα μεγάλα βουνά προϋποθέτει την απουσία χρήσης σταθερών σχοινιών, ουσιών που βελτιώνουν την επίδοση ή φιαλών οξυγόνου.
Άρθρο 9 - Οι πρώτες Αναβάσεις
Η πρώτη ανάβαση σε μια διαδρομή ή βουνό είναι μια πράξη δημιουργίας. Πρέπει τουλάχιστον να επιχειρείται με τον καλύτερο τρόπο, συμβατό προς τις παραδόσεις της περιοχής και να αποδεικνύει την υπευθυνότητα απέναντι στην τοπική αναρριχητική κοινότητα και τις ανάγκες των μελλοντικών αναρριχητών.
1. Οι πρώτες αναβάσεις θα πρέπει να γίνονται με σεβασμό προς το περιβάλλον και σύμφωνα με τους τοπικούς κανονισμούς, την επιθυμία των γαιοκτημόνων και τις πνευματικές αξίες των κατοίκων της περιοχής.
2. Δεν πρέπει να παραμορφώνουμε τα βράχια κόβοντας ή προσθέτοντας λαβές.
3. Στις αλπικές περιοχές, οι πρώτες αναβάσεις πρέπει να γίνονται «από κάτω» (χωρίς προ-εγκαταστημένα σημεία ασφάλισης από πάνω).
4. Αφού έχει αποδοθεί ο απαιτούμενος σεβασμός προς τις τοπικές παραδόσεις, είναι αποκλειστικά στη δικαιοδοσία του πρώτου αναρριχητή να καθορίσει το επίπεδο των σταθερών σημείων προστασίας της διαδρομής του (Λαμβάνοντας υπ' όψιν τις προτάσεις του άρθρου 8).
5. Στις περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ειδικά προστατευόμενες ή φυσικοί βιότοποι από τους αρμόδιους και τις τοπικές επιτροπές πρόσβασης η χρήση των βυσμάτων θα πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο για να διατηρηθεί το δικαίωμα πρόσβασης.
6. Κατά τις πρώτες αναβάσεις τεχνικής αναρρίχησης η διάνοιξη οπών με τρυπάνι και η τοποθέτηση σταθερών σημείων ασφάλισης θα πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο (τα βύσματα θα πρέπει να αποφεύγονται ακόμα και στα σημεία αλλαγών εκτός εάν είναι απολύτως απαραίτητα).
7. Οι διαδρομές περιπέτειας θα πρέπει να μείνουν όσο φυσικές γίνεται, κάνοντας χρήση σημείων ασφάλισης που αφαιρούνται, όπου αυτό είναι εφικτό, και χρήση βυσμάτων όταν αυτό είναι απαραίτητο πάντα με σεβασμό στην τοπική παράδοση.
8.0 ανεξάρτητος χαρακτήρας των παρακείμενων διαδρομών δεν πρέπει να διακυβεύεται.
9. Στις εκθέσεις των πρώτων αναβάσεων, είναι βασικό να αναφέρονται οι λεπτομέρειες όσο πιο πιστά γίνεται. Η εντιμότητα και η ακεραιότητα του κάθε αναρριχητή δεν αμφισβητούνται παρά μόνον όταν υπάρχουν στοιχεία που τη διακυβεύουν.
10. Τα βουνά μεγάλου υψομέτρου είναι μια πεπερασμένη πηγή. Προτρέπουμε τους αναρριχητές να χρησιμοποιήσουν το καλύτερο στυλ ανάβασης.
Άρθρο 10 - Χορηγίες, Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις
Η συνεργασία μεταξύ των χορηγών και των αθλητών πρέπει να είναι μια επαγγελματική σχέση που υπηρετεί τα συμφέροντα των αθλημάτων βουνού. Είναι αποκλειστική ευθύνη της κοινότητας των ορεινών αθλημάτων σε όλο το φάσμα της να εκπαιδεύσει και να πληροφορήσει τα μέσα ενημέρωσης και το κοινό στηρίζοντας αυτές τις επιλογές.
1. Η αμοιβαία κατανόηση μεταξύ του αθλητή και του χορηγού είναι απαραίτητη για να καθορισθούν οι κοινοί στόχοι. Η πολυμορφία των αθλημάτων βουνού απαιτεί σαφή προσδιορισμό των ειδικών γνώσεων του αθλητή και του χορηγού για να μεγιστοποιηθούν οι ευκαιρίες.
2. Για να διατηρήσουν και να βελτιώσουν το επίπεδο των επιδόσεων τους οι αναρριχητές εξαρτώνται από τη διαρκή υποστήριξη των χορηγών τους. Γι' αυτό το λόγο είναι σημαντικό, οι χορηγοί να στηρίζουν τους συνεργάτες τους ακόμα και μετά μια σειρά αποτυχιών. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει ο χορηγός να πιέζει τον αναρριχητή για επιδόσεις.
3. Για να υπάρχει διαρκής παρουσία στα μέσα ενημέρωσης, θα πρέπει να υφίστανται σαφείς δίοδοι επικοινωνίας που θα είναι καλά οργανωμένες και θα συντηρούνται.
4. Οι αναρριχητές θα πρέπει να προσπαθούν να αναφέρουν τη δραστηριότητα τους με ρεαλιστικό τρόπο. Μία σαφής και λεπτομερής έκθεση όχι μόνο τονίζει την αξιοπιστία του αναρριχητή αλλά και την καλή φήμη του αθλήματος του.
5. Ο αθλητής είναι κυριολεκτικά υπεύθυνος για την εκπροσώπηση του ήθους, του σωστού τρόπου της κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευθύνης στον χορηγό του και στα μέτρα ενημέρωσης όπως ορίζεται από τη Διακήρυξη του Τυρόλου.
ΜΕΡΟΣ 2ο - Η ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
(Μορφές Ορειβασίας)
Η σύγχρονη αναρρίχηση περιλαμβάνει ένα μεγάλο φάσμα δραστηριοτήτων από την πεζοπορία έως το bouldering μέχρι την αναρρίχηση βράχου και την ορειβασία. Η ορειβασία περιλαμβάνει και τις ακραίες μορφές αλπινισμού μεγάλου υψομέτρου και αναρριχητικές αποστολές στις Άνδεις ή τα Ιμαλάια. Αν και η διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις διάφορες μορφές αναρρίχησης δεν είναι καθόλου άκαμπτες, η ακόλουθη κατηγοριοποίηση καθιστά δυνατό να παρουσιαστεί η ευρεία ποικιλία των σύγχρονων αθλημάτων βουνού με πιο συνοπτικό τρόπο.
Πεζοπορία και Trekking
Η πεζοπορία προς τα ορεινά καταφύγια, διάσελα και κορυφές της υποαλπικής ζώνης είναι η πιο διαδεδομένη μορφή ορειβασίας. Η πολυήμερη πεζοπορία σε υψηλά βουνά, ιδιαίτερα εκτός της πεπατημένης, αναφέρεται σήμερα με τον όρο TREK. Η πεζοπορία μετατρέπεται σε μια πιο απαιτητική μορφή ορειβασίας εφ' όσον πρέπει να χρησιμοποιηθούν και τα χέρια για προώθηση.
Αναρρίχηση σε Via Ferratas
Διαδρομές σε απότομο βραχώδες έδαφος εξοπλισμένες με συρματόσχοινα και σιδερένια σκαλιά γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς. Ο στίβος που μέχρι τώρα χρησιμοποιούνταν για τεχνική αναρρίχηση βράχου γίνεται προσιτός μέσω μιας περίπλοκης υποδομής και ειδικά συστήματα προστασίας.
Η Κλασσική Ορειβασία
Ο ορειβάτης αυτής της κατηγορίας θα αναρριχηθεί σε βράχο με βαθμό δυσκολίας 3 της UIAA και θα μπορεί να αναρριχηθεί σε πεδίο με κλίση 40° σε πάγο και χιόνι. Οι χαρακτηριστικοί στόχοι σε αυτή την κατηγορία αναρρίχησης είναι οι κανονικές διαδρομές προς τις κορυφές της αλπικής ζώνης.
Το ορειβατικό σκι
Οι οπαδοί αυτής της κλασσικής μορφής αλπινισμού χρησιμοποιούν αλπικά χιονοπέδιλα ή χιονοπέδιλα telemark για να ανέβουν στα βουνά ή να διασχίσουν ολόκληρες οροσειρές. Δεδομένης της περιπλοκότητας των ικανοτήτων που απαιτούνται, αυτό το άθλημα κατατάσσεται μεταξύ των πιο απαιτητικών - και επικίνδυνων μορφών ορειβασίας.
Το Bouldering
Η αναρρίχηση Bouldering σε δύσκολα τμήματα βράχου κοντά στο έδαφος γίνεται συνήθως χωρίς σχοινί. Ο εξοπλισμός που επιτρέπεται είναι τα αναρριχητικά παπούτσια, ο σάκος μαγνησίας - και στις μέρες μας - το στρώμα για την ομαλή πτώση. Το Bouldering ασκείται σε φυσικά στρογγυλεμένα βράχια ή σε τεχνητά πεδία.
Η αναρρίχηση σε τεχνητά πεδία
Σήμερα οι περισσότεροι αναρριχητές χρησιμοποιούν τεχνητούς αναρριχητικούς τοίχους, στο σπίτι τους, ή σε γυμναστήρια ή σε εξωτερικούς χώρους για προπόνηση και ψυχαγωγία. Ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός αναρριχητών δραστηριοποιείται αποκλειστικά σε τεχνητούς αναρριχητικούς τοίχους. Υπάρχουν επίσης νέες μορφές όπως η θεραπευτική αναρρίχηση και η αναρρίχηση ως τέχνη - για παράδειγμα ο χορός ή το μπαλέτο.
Αναρρίχηση Βράχου
Οι διαδρομές με μήκος 2-3 σχοινιών αποκαλούνται αναρριχήσεις βράχου. Εξ αιτίας του μικρού τους μήκους και τη σχεδόν συνολικής απουσίας αντικειμενικών κινδύνων, η «ηθική» της ελεύθερης ανάβασης έχει γίνει διεθνώς αποδεκτή γι' αυτό τον τύπο αναρρίχησης τα τελευταία είκοσι χρόνια. Αυτό σημαίνει πως αρκεί μόνο να μην έχουν τοποθετηθεί σταθερά σημεία ασφάλισης στο βράχο για την προώθηση κατά τη διάρκεια της ανάβασης.
Η Διαρκής Αναρρίχηση
Εάν η αναρρίχηση σε μία διαδρομή έχει πάνω από τρεις ή πέντε σχοινιές αποκαλείται διαδρομή διαρκούς αναρρίχησης.
Αναρρίχηση σε Μεγάλες Ορθοπλαγιές / Αναρρίχηση με Τεχνητά Μέσα
Σε αυτό το αναρριχητικό παιχνίδι που αναπτύχθηκε στην κοιλάδα Yosemite, οι αναρριχητές σκαρφαλώνουν διαδρομές που δεν μπορούν να γίνουν με ελεύθερη αναρρίχηση και ειδικά σχεδιασμένο εξοπλισμό. Αγωνίζονται να μειώσουν το άνοιγμα οπών για την τοποθέτηση ασφαλειών ή άλλα μέσα προώθησης όσο γίνεται περισσότερο, και αφήνουν ελάχιστα ίχνη αφού ολοκληρώσουν την ανάβαση.
Αλπική αναρρίχηση
Στο «Αλπικό παιχνίδι» οι αναρριχητές δεν έχουν μόνο να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που τίθενται από αυτήν καθ αυτήν την αναρρίχηση αλλά και τους «αντικειμενικούς» κινδύνους ενός συχνά εχθρικού περιβάλλοντος στα ψηλά βουνά. Επειδή η επιβίωση συχνά δεν εξαρτάται μόνο από την ικανότητα να χειρίζεται κάποιος με ασφάλεια τα τεχνικά προβλήματα μιας διαδρομής αλλά επίσης από την ταχύτητα μιας ομάδας, οι άγραφοι κανόνες του αλπικού παιχνιδιού κατά παράδοση επιτρέπουν τη χρήση καρφιών και σφηνών για προώθηση. Όμως, αρχίζοντας από το τέλος της δεκαετίας του '60, οι αρχές της ελεύθερης αναρρίχησης έχουν αρχίσει αυξητικά να εφαρμόζονται και στα ψηλά βουνά. Ενώ στην αρχή της νέας εποχής ο στόχος ήταν η ελεύθερη αναρρίχηση σε διαδρομές που κανονικά γίνονται με τεχνητά μέσα, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος να εμφανισθούν καινούργιες δύσκολες αναρριχήσεις - που στήθηκαν σύμφωνα με τους πιο αυστηρούς κανόνες - στα βουνά. Αυτές περιλαμβάνουν εξαιρετικά τολμηρές διαδρομές περιπέτειας και απολαυστικές αθλητικές αναρριχήσεις. Μια σημαντική πλευρά της αλπικής αναρρίχησης είναι η ανάβαση σε διαδρομές πάγου, Αυτές ποικίλλουν από κλασσικές κάθετες διαδρομές πάγου σε πολύ δύσκολα φουτουριστικά εγχειρήματα. Ένας τύπος αναρρίχησης πάγου που τελευταία έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής είναι η αναρρίχηση σε καταρράκτες πάγου, σταλακτίτες πάγου και γυάλινους βράχους. Οι σύγχρονες μεικτές διαδρομές πάγου - βράχου συχνά απαιτούν πολύ δύσκολες κινήσεις πάνω σε βράχο με χρήση κραμπόν και αξίνας πάγου (πιολέ). Το παιχνίδι αυτό διέπεται από τους κανόνες της ελεύθερης αναρρίχησης. Οι διαδρομές πάγου και τα μεικτά πεδία ποικίλλουν από διαδρομές μιας σχοινιάς έως τολμηρές επιχειρήσεις σε υψηλότερες οροσειρές που διαρκούν πολλές εβδομάδες.
Υπερ-αλπική Αναρρίχηση
Αυτό το ορειβατικό άθλημα εφαρμόζει τους κανόνες της αλπικής αναρρίχησης σε έδαφος μεγάλου υψομέτρου σε οροσειρές έξι, επτά και οκτώ χιλιάδων μέτρων που προηγούμενα χρησιμοποιούνταν για παραδοσιακές αποστολές. Στην υπερ-αλπική αναρρίχηση τα σταθερά σχοινιά, η βοήθεια από εξωτερικές πηγές και η εγκατάσταση μιας αλυσίδας κατασκηνώσεων δεν είναι αποδεκτά.
Η Αναρρίχηση Αποστολών
Έχουν αναπτυχθεί δύο τύποι αυτής της δραστηριότητας: Ο πρώτος έχει ως λειτουργία να δώσει τη δυνατότητα στο μέγιστο αριθμό μελών να φθάσουν την μυθική κορυφή στις οροσειρές μεγάλου υψομέτρου δια της κανονικής οδού. Αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας χρησιμοποιώντας ελεύθερα βαστάζους, σταθερά σχοινιά και φιάλες οξυγόνου. Εν αντιθέσει, η ακραία μορφή της αναρρίχησης αποστολών πασχίζει να σπρώξει τα όρια της τεχνικής δυσκολίας με την βοήθεια που ο σύγχρονος εξοπλισμός μπορεί να παρέχει: φιάλες οξυγόνου, σταθερά σχοινιά, μεταφερόμενες κατασκηνώσεις και αποθήκες εξοπλισμού.
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ
1) Η ιεραρχία του Αναρριχητικού Παιχνιδιού
Ένα σύστημα κατηγοριοποίησης των διαφορετικών μορφών αναρρίχησης που πρότεινε ο Lito Tejada Flores, αποδείχτηκε χρήσιμο για να περιγράφουν οι πολλαπλές μορφές που έχει λάβει σήμερα η αναρρίχηση. Κάθε ειδικός τύπος αναρριχητικού «παιχνιδιού» καθορίζεται από ένα ανεπίσημο σύνολο κανόνων, που διατυπώνονται με σκοπό να γίνεται η ενασχόληση όλο και πιο δύσκολη - και ως εκ τούτου ενδιαφέρουσα. Όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος σε ένα συγκεκριμένο αναρριχητικό παιχνίδι εξ αιτίας του φυσικού περιβάλλοντος, τόσο πιο επιεικείς είναι οι περιορισμοί ως προς τη χρήση τεχνικού εξοπλισμού. Όσο λιγότεροι είναι οι αντικειμενικοί κίνδυνοι τόσο πιο αυστηροί γίνονται οι κανόνες.
2) Αναρρίχηση Περιπέτειας και Αθλητική Αναρρίχηση
Η ορολογία της σύγχρονης αναρρίχησης διαφοροποιεί μεταξύ τους το στυλ της περιπέτειας ή την παραδοσιακή αναρρίχηση και την αθλητική αναρρίχηση ή την προς «τέρψιν» αναρρίχηση. Η αναρρίχηση περιπέτειας ή η παραδοσιακή αναρρίχηση περιλαμβάνουν τα εξής στοιχεία:
• Η επίδοση κρίνεται από το ποσοστό αντοχής στο στρες που απαιτείται για την ολοκλήρωση μιας διαδρομής.
• Ο αναρριχητής είναι υπεύθυνος για την τοποθέτηση προστατευτικών μέσων ή οφείλει να κάνει και χωρίς αυτά.
• Τα λάθη που γίνονται από τον αρχηγό μπορούν να έχουν άσχημες συνέπειες. Η Αθλητική αναρρίχηση χαρακτηρίζεται ως εξής:
• Η επίδοση κρίνεται από το βαθμό τεχνικής δυσκολίας της διαδρομής.
• Κυριαρχεί το στοιχείο της κίνησης και της αισθητικής της.
• Τα σημεία ασφάλισης εγγυώνται τέλεια προστασία.
• Εάν οι σύγχρονες τεχνικές ασφάλισης χρησιμοποιούνται κατάλληλα οι πτώσεις των «πρώτων» δεν τιμωρούνται αυστηρά.
Τα στυλ της Αναρρίχησης Περιπέτειας και της Αθλητικής Αναρρίχησης, εφαρμόζονται στα βράχια καθώς επίσης και στις αλπικές ορθοπλαγιές. Ανάμεσα στις καθαρές μορφές της αναρρίχησης περιπέτειας και προς «τέρψιν» αναρρίχησης υπάρχουν πολυάριθμες υβριδικές μορφές. Τα διαφορετικά παιχνίδια και οι «φιλοσοφίες» ασφάλισης αντιστοιχούν στις αποκλίνουσες ατομικές ανάγκες των αναρριχητών. Η πληθώρα μορφών στα αθλήματα βουνού προσφέρει ευχαρίστηση και αυτο-εκπλήρωση για ένα μεγάλο αριθμό ατόμων - γεγονός που αντιμετωπίζουμε θετικά. Οι φίλοι της αθλητικής αναρρίχησης καθώς και οι οπαδοί της φιλοσοφίας της περιπέτειας έχουν κάθε δικαίωμα να σκαρφαλώνουν σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ικανότητες τους. Ο απώτερος στόχος μας θα έπρεπε να είναι να διατηρήσουμε την πολυμορφία των στυλ αναρρίχησης και να τους δώσουμε το δικό τους χώρο.
'Σημείωση: Οι πιο πάνω διευκρινήσεις συμπεριλαμβάνονται στο κείμενο της Διακήρυξης και αναφέρονται στο δεύτερο μέρος της (πολυμορφία αναρριχητικού παιχνιδιού)
«Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από την έκδοση του ΟΜΙΛΟΥ ΦΙΛΩΝ ΒΟΥΝΟΥ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑΣ»
Ο 21χρονος Γιάννης Κοτιλέας στην κορυφή Mera Peak των Ιμαλαίων
ΠΟΛΛΑ ΜΠΡΑΒΟ στον ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΤΙΛΕΑ !!!!
ο 21χρονος kotijohn κατάφερε και σκαρφάλωσε στην κορυφή του Mera Peak των Ιμαλαίων 6476 μμαζί με την ομάδα του Dan Mazur (9 κορφές πάνω από 8000 μ !!!) τα νέα ήρθαν με δορυφορικό τηλέφωνο από την κατασκήνωση βάσης ....
το Mera Peak είναι μια "εισαγωγική" κορφή στην ορειβασία ψηλού βουνού των Ιμαλαίων ...
είναι ένα βουνό χωρίς μεγάλες τεχνικές δυσκολίες (χαρακτηρίζεται ως trekking peak), πέρα από το ότι απαιτεί αντοχή στο κρύο και στην έλλειψη οξυγόνου που στα 6500 μ είναι ιδιαίτερα αισθητή καθώς η μερική πίεση του οξυγόνου στον αέρα είναι σχεδόν η μισή απ' ότι στην επιφάνεια της θάλασσας ....
ο 21χρονος kotijohn κατάφερε και σκαρφάλωσε στην κορυφή του Mera Peak των Ιμαλαίων 6476 μμαζί με την ομάδα του Dan Mazur (9 κορφές πάνω από 8000 μ !!!) τα νέα ήρθαν με δορυφορικό τηλέφωνο από την κατασκήνωση βάσης ....
το Mera Peak είναι μια "εισαγωγική" κορφή στην ορειβασία ψηλού βουνού των Ιμαλαίων ...
είναι ένα βουνό χωρίς μεγάλες τεχνικές δυσκολίες (χαρακτηρίζεται ως trekking peak), πέρα από το ότι απαιτεί αντοχή στο κρύο και στην έλλειψη οξυγόνου που στα 6500 μ είναι ιδιαίτερα αισθητή καθώς η μερική πίεση του οξυγόνου στον αέρα είναι σχεδόν η μισή απ' ότι στην επιφάνεια της θάλασσας ....
Πηγή:
30/10/09
Διαδρομή Mountain Bike 1 Νοέ 2009 - ΕΟΣ Αριδαίας
Η διαδρομή που θα πραγματοποιήσει το τμήμα ποδηλασίας του Ορειβατικού Συλλόγου Αριδαίας....
Πιέστε τον σύνδεσμο για να δείτε την διαδρομή...
27/10/09
Φωτογραφίες απο την εκδρομή στην Βουλγαρία 23-24-25/10/2009....Νο1
Φωτογραφία απο το εντυπωσιακό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα.
Η ομάδα που ανέβηκε στο τελευταίο καταφύγιο λίγο πριν απο την κορυφή Musala.
Πορεία δίπλα στις Αλπικές λίμνες του Εθνικού πάρκου της Ρίλα.
Ο Σάββας με φόντο την κορυφή Musala.
Αλπική λίμνη.
Εθνικό Πάρκο Ρίλα.
Πορεία προς το πρώτο καταφύγιο.
Με έναν απο τους Βούλγαρους οδηγούς.
Η ανάβαση απο το Μπόροβιτς μέχρι ένα σημείο της διαδρομής έγινε με τα ηρωϊκά τζιπάκια της φωτογραφίας.Μια όμορφη εμπειρία για τα μέλη του Ορειβατικού συλλόγου, ήταν η τριήμερη εκδρομή στην Βουλγαρία (23-24-25/10). Προορισμός της εκδρομής ήταν το θέρετρο του Μπόροβιτς το οποίο απέχει περίπου 70 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της χώρας, Σόφια. Aπό εκεί εάν ο καιρός το επέτρεπε θα πραγματοποιούσαμε ανάβαση στην κορυφή Musala η οποία είναι και η ψηλότερη στα Βαλκάνια με ύψος 2.925 μέτρα.
Ξεκινήσαμε από την Αριδαία το μεσημέρι της Παρασκευής και σε περίπου δυόμισι ώρες ήμασταν στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα, έλεγχος ταυτοτήτων και η είσοδος στην Βουλγαρία είναι γεγονός. Ο σύλλογος ήρθε και πέρυσι τέτοιο καιρό στην Βουλγαρία όμως τότε είχαμε επισκεφτεί το Bansko και είχαμε πραγματοποιήσει ανάβαση στην κορυφή Vihren. Αναμνήσεις από εκείνη την εκδρομή καθώς και πειράγματα δίνουν και παίρνουν μέσα στο λεωφορείο το οποίο περνά μέσα από τα στενά της Κρέσνας, τόπος που μοιάζει πολύ με τα δικά μας τα Τέμπη. Η ώρα περνάει και πλησιάζουμε στο Μπόροβιτς. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο, τακτοποιούμαστε σε δωμάτια και κατεβαίνουμε για βραδινό το οποίο εξελίσσεται σε γλέντι με Βούλγαρους και Έλληνες μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Το πρωινό στα 1350 μέτρα είναι όμορφο παρόλο που η ομίχλη σκεπάζει το τοπίο. Προσπαθούμε να βρούμε λύση ώστε η ομάδα να ανέβει στα 2.000 μέτρα με κάποιο μεταφορικό μέσο. Τηλέφωνα, λίγα Αγγλικά λίγα Βουλγάρικα λίγα νοήματα και να σου ο Ίλιε με τα τρομερά και φοβερά τζιπάκια. Jeep safari έτσι έχει ονομάσει την εταιρία του. Γρήγορη επιβίβαση και προώθηση της ομάδας στα 2.000 μέτρα. Πεζοπορία και να μαστε στο πρώτο καταφύγιο, το οποίο είναι δίπλα σε μια αλπική λίμνη. Τοπίο μοναδικό. Άλλωστε το Εθνικό πάρκο της Ρίλα φημίζεται για τις αλπικές του λίμνες πρέπει να έχει περίπου τριακόσιες. Μια ομάδα συνεχίζει για πιο ψηλά και φτάνει στο τελευταίο καταφύγιο λίγο πριν την κορυφή. Επιστροφή από τα ίδια. Ξενοδοχείο - βραδινό - έξοδος στην γειτονική πόλη. Η επόμενη και τελευταία μέρα περιλαμβάνει επίσκεψη στην εντυπωσιακή Μονή του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα. Μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο με εντυπωσιακή ιστορία και διακόσμηση.
Ο Ορειβατικός Σύλλογος Αριδαίας θέλει να ευχαριστήσει για άλλη μια φορά το Τουριστικό γραφείο "Αλμωπία Travel - Τάσος Κερκενίδης" για την άψογη συνεργασία - συντονισμό της εκδρομής.
26/10/09
Στα βήματα του Χίλαρυ και του Τενζίνγκ
Λίγα χρόνια μετά αφού τυφλώθηκα, σε ηλικία 13 ετών, αγόρασα ένα βιβλίο, με σύστημα Braille, το οποίο αφορούσε την ανάβαση του Έβερεστ από τους Eντμουντ Χίλαρυ και Τενζίνγκ. Καθώς το διάβαζα, φανταζόμουνα με δέος τους δύο πρωτοπόρους να κάθονται 60 μέτρα πιο κάτω από την κορυφή, μπροστά σε ένα βράχινο τοίχο ύψους δώδεκα μέτρων, στο «βήμα του Χίλαρυ» (Hillary Step), όπως ονομάστηκε αργότερα.
Από την πρώτη ανάβαση στο Έβερεστ, το 1953, η ορειβασία και ο ορειβατικός εξοπλισμός έχουν εξελιχθεί πάρα πολύ. Τότε, τα ακατάλληλα ρούχα και τα υποτυπώδη αντίσκηνα έκαναν τις χαμηλές θερμοκρασίες του Έβερεστ φονικές, ενώ οι φιάλες οξυγόνου ήταν τρεις φορές βαρύτερες από τις σημερινές. Όσοι συμμετείχαν σε ορειβατικές αποστολές είχαν ελάχιστες γνώσεις για τη θανατηφόρα αρρώστια του βουνού, η οποία προκαλεί πνευμονικό και εγκεφαλικό οίδημα. Μικροί και ελαφριοί ασύρματοι δεν υπήρχαν και έτσι ο κόσμος έμαθε ότι το Έβερεστ τελικά είχε κατακτηθεί από τους Χίλαρυ και Τενζίνγκ, μόνο όταν αυτοί είχαν κατέβει αρκετά χαμηλά, κοντά στην προωθημένη κατασκήνωση βάσης, σχηματίζοντας με τα δύο δάχτυλα του χεριού τους το σήμα της νίκης.
Τα επόμενα 50 χρόνια, μεγάλοι ορειβάτες από όλο τον κόσμο ήλθαν στο Έβερεστ με σκοπό ο καθένας να κάνει τη δικιά του πρωτιά. Το 1978 η ανάβαση του Reinhold Messner, χωρίς χρήση βοηθητικού οξυγόνου, ανέτρεψε τις μέχρι τότε απόψεις ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανέβει πάνω από τα 7.900 μ., τη ζώνη του θανάτου χωρίς τη χρήση βοηθητικού οξυγόνου. Το 2000 ο Σέρπα Babu Chiri ο πιο φημισμένος Σέρπα ανέβηκε από την κατασκήνωση βάσης μέχρι την κορυφή του Έβερεστ σε 16 μόνο ώρες !!!
Το 2001, ήταν η σειρά μου. Αν και το Έβερεστ είχε χαρτογραφηθεί από την κορυφή μέχρι τη βάση του, αισθάνθηκα ότι θα προχωρούσα σε ένα εντελώς άγνωστο πεδίο. Πιο έμπειροι ορειβάτες θα πούνε ότι ένας τυφλός δεν έχει καμία δουλειά στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου, ειδικά μετά το θάνατο 8 ορειβατών το 1996, όταν ξέσπασε καταιγίδα στο βουνό. Εγώ όμως ετοιμαζόμουν 16 χρόνια για αυτό το εγχείρημα, μαθαίνοντας να αισθάνομαι τη διαδρομή που θα κινούμουν σε ένα ορεινό παγωμένο πεδίο, χρησιμοποιώντας το πιολέ και τα μπατόν. Τελικά αποφάσισα να προσπαθήσω την ανάβαση σκεπτόμενος ότι όταν οι προσδοκίες των άλλων ανθρώπων γίνονται εμπόδια, το καλύτερο πράγμα που πρέπει να κάνει κανείς είναι να προσπαθήσει να τις ξεπεράσει.
Πηγαίνοντας στο βουνό, υπήρχαν πολλές προκλήσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσω, όπως ο παγετώνας του Κούμπου: 609 μέτρα μεγάλα κομμάτια πάγου μερικά στο μέγεθος μπάλας του ποδοσφαίρου και άλλα στο μέγεθος κτιρίων τα οποία συνεχώς έσπαζαν και κατέρρεαν καθώς χτύπαγα το πιολέ μου στον πάγο. Καθώς κινιόμουν μέσα σε αυτό το λαβύρινθο από πάγους, άκουγα μεγάλα κομμάτια πάγου να σπάζουν με κρότο πάνω από το κεφάλι μου. Την πρώτη φορά η διαδρομή μέσα στο δαιδαλώδες παγωμένο πεδίο του παγετώνα μου πήρε 13 ώρες και μου φάνηκε σαν το χειρότερο εφιάλτη που μπορεί να έχει ένας τυφλός άνθρωπος. Κανένα βήμα δεν ήταν ίδιο με το άλλο, καθώς προχωρούσα ελικοειδώς επάνω σε λεπτές γέφυρες χιονιού και πηδούσα πάνω από βαθιές ρωγμές του παγετώνα. Τελικά, κάνοντας αυτή τη διαδρομή 10 φορές, κατάφερα με τη βοήθεια της ομάδας μου, να μειώσω το χρόνο διάσχισης του παγετώνα στις 5 ώρες.
Ανησυχούσα για το πώς θα λειτουργούσα πάνω από τα 7.900 μ., όπου το μυαλό βρίσκεται σε σύγχυση και για να κάνεις ένα βήμα απαιτείται τεράστια προσπάθεια. Φοβόμουν ότι θα μου ήταν δύσκολο να σκέφτομαι λογικά, κάτι το οποίο, μαζί με την έλλειψη όρασης, θα αποτελούσε έναν κακό συνδυασμό και θα επιβράδυνε την κίνησή μου. Ωστόσο, το μεγάλο υψόμετρο μείωσε την ταχύτητα της ομάδας μου και έτσι είχα περισσότερο διαθέσιμο χρόνο να τοποθετώ σωστά το πιολέ μου και να φτιάχνω σταθερά πατήματα στα απότομα χιονισμένα σημεία. Στο βήμα του Χίλαρυ, τελικά βρέθηκα στο στοιχείο μου. Σύμφωνα με την περιγραφή που είχε κάνει ο Χίλαρυ, σφήνωσα το σώμα μου σε μια σχισμή. Τα γαντοφορεμένα χέρια μου έψαχναν για πιασίματα, η μια μπότα μου με το κραμπόν κτύπησε το βράχο και η άλλη έμπλεξε σε μια κορνίζα πάγου. Σαράντα λεπτά αργότερα, όταν το μυαλό σχεδόν δεν έλεγχε καθόλου το σώμα μου και ταυτόχρονα αισθανόμουν σαν να ωθούμουν μέσα σε υγρό μπετό, ο σύντροφός μου Κρίς Μόρις κατέβασε την μάσκα οξυγόνου από το πρόσωπό του, με αγκάλιασε και μου είπε:
Μεγάλε Ερικ, νομίζω ότι στέκεσαι στην στέγη του κόσμου.
Πολλοί ορειβάτες υποστηρίζουν ότι το Έβερεστ δεν είναι πια ένα κοσμοϊστορικό επίτευγμα και πιστεύουν ότι η γραμμή, η οποία σχηματίζεται από τους ορειβάτες που περιμένουν να φωτογραφηθούν στην κορυφή, έχει εξευτελίσει το άλλοτε παρθένο αυτό περιβάλλον. Στις μέρες του Χίλαρυ, οι ομάδες που επιλέγονταν για την ανάβαση στο Έβερεστ αποτελούνταν από κορυφαίους ορειβάτες και η επιλογή γινόταν από οργανισμούς με κύρος όπως η Βασιλική Γεωγραφική Υπηρεσία. Σήμερα, ένας υπέρβαρος πεζοπόρος με περισσότερα χρήματα από ότι εμπειρία και ένας άγνωστος τυφλός έχουν την ίδια πιθανότητα πρόσβασης στο Έβερεστ. Οι πόρτες προς τις πλαγιές του Έβερεστ έχουν ανοίξει διάπλατα, και μερικοί κριτικοί μιλάνε για το θάνατο της μεγάλης περιπέτειας.
Εμένα, με γεμίζει το γεγονός ότι μια περιπέτεια η οποία άρχισε με εξέχοντες ορειβάτες 50 χρόνια πριν, επιχειρήθηκε σήμερα από έναν τυφλό. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω ή να κλείσουμε την πρόσβαση στο βουνό. Έτσι θα αποκλείαμε τις νέες γενιές από το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να προσφέρει η ανθρωπότητα:
Την ελευθερία του ανθρώπου να διαλέξει το δικό του δρόμο.
O Erik Weihenmayer είναι συγγραφέας του «Touch the Top of the World», και έχει ανέβει την ψηλότερη κορυφή κάθε μιας από τις επτά ηπείρους της Γης.
Μετάφραση: Κουνιάκης Χριστόφορος
Περιοδικό TIME, 26 Μαϊου 2003.
21/10/09
Κατασκευάζουν αυθαίρετο στον Όλυμπο....
Δείτε το video.
Κατασκευάζουν αυθαίρετο στον Όλυμπο και κανείς δεν αντιδρά. Τι και αν «Οι Φίλοι του Περιβάλλοντος – Πιερία 2008» επαναφέρουν το θέμα φέρνοντας στην επιφάνεια και το φωτογραφικό υλικό που δείχνει την εξέλιξη στην κατασκευή του παράνομου κτίσματος;
Η πολιτεία είναι ουσιαστικά απούσα.
Το αυθαίρετο κτίσμα κατασκευάζεται στη θέση Μεγάλη Γούρνα του δυτικού Ολύμπου, σε υψόμετρο 2.500 μέτρων πολύ κοντά στις ψηλές κορυφές του μυθικού βουνού.
Στις 4 Σεπτεμβρίου 2009 «Οι Φίλοι του Περιβάλλοντος» κατήγγελλαν την παράνομη αυτή ενέργεια σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Απευθύνθηκαν και στον εισαγγελέα Λάρισας, αποστέλλοντας και φωτογραφίες που έδειχναν το αυθαίρετο κτίσμα στην αρχή της κατασκευής του.
Μετά από αυτές τις κινήσεις εκδόθηκαν αποφάσεις διακοπής εργασιών από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας και τη Διεύθυνση Δασών Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Όσες ενέργειες όμως έγιναν από τις υπηρεσίες, δε στάθηκαν ικανές να προστατεύσουν το βουνό από την αυθαιρεσία. Αυτοί που το κατασκευάζουν συνέχισαν και συνεχίζουν να αγνοούν επιδεκτικά και προκλητικά τις αποφάσεις της πολιτείας και έτσι φτάσαμε σήμερα στο σημείο να αποκτήσει το κτίσμα σκεπή.
Οι ευθύνες είναι μεγάλες για αυτούς που το κατασκευάζουν, για αυτούς που τους καλύπτουν αλλά και για τις υπηρεσίες που αδυνατούν να επιβάλουν τη νομιμότητα.
Είναι πραγματικά καταπληκτικό το γεγονός ότι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δυνατόν κάποιοι να παραβιάζουν και να αγνοούν τόσο κατάφωρα και ασύστολα νόμους και αποφάσεις κρατικών οργάνων.
Πηγή: http://fp08.eu/
Η πολιτεία είναι ουσιαστικά απούσα.
Το αυθαίρετο κτίσμα κατασκευάζεται στη θέση Μεγάλη Γούρνα του δυτικού Ολύμπου, σε υψόμετρο 2.500 μέτρων πολύ κοντά στις ψηλές κορυφές του μυθικού βουνού.
Στις 4 Σεπτεμβρίου 2009 «Οι Φίλοι του Περιβάλλοντος» κατήγγελλαν την παράνομη αυτή ενέργεια σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Απευθύνθηκαν και στον εισαγγελέα Λάρισας, αποστέλλοντας και φωτογραφίες που έδειχναν το αυθαίρετο κτίσμα στην αρχή της κατασκευής του.
Μετά από αυτές τις κινήσεις εκδόθηκαν αποφάσεις διακοπής εργασιών από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας και τη Διεύθυνση Δασών Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Όσες ενέργειες όμως έγιναν από τις υπηρεσίες, δε στάθηκαν ικανές να προστατεύσουν το βουνό από την αυθαιρεσία. Αυτοί που το κατασκευάζουν συνέχισαν και συνεχίζουν να αγνοούν επιδεκτικά και προκλητικά τις αποφάσεις της πολιτείας και έτσι φτάσαμε σήμερα στο σημείο να αποκτήσει το κτίσμα σκεπή.
Οι ευθύνες είναι μεγάλες για αυτούς που το κατασκευάζουν, για αυτούς που τους καλύπτουν αλλά και για τις υπηρεσίες που αδυνατούν να επιβάλουν τη νομιμότητα.
Είναι πραγματικά καταπληκτικό το γεγονός ότι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δυνατόν κάποιοι να παραβιάζουν και να αγνοούν τόσο κατάφωρα και ασύστολα νόμους και αποφάσεις κρατικών οργάνων.
Πηγή: http://fp08.eu/
Ανακαλύπτω το Κιλκίς....περιηγητικές διαδρομές..μια αξιόλογη προσπάθεια.
Το Τμήμα Τουριστικής Προβολής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κιλκίς εξέδωσε ένα χρηστικό φυλλάδιο, που αποτελεί οδηγό περιήγησης για τους επισκέπτες του νομού.
Ο οδηγός περιλαμβάνει διαδρομές που μπορούν να γίνουν από περιπατητές, ποδηλάτες και ιππείς, χωρίς να εξαιρούνται και οι λάτρεις της τετρακίνησης ή της μοτοσικλέτας. Οι διαδρομές που προτείνονται προσεγγίζουν τρεις περιοχές του νομού με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος: το Πάικο με αφετηρία τη Γουμένισσα, τη λίμνη της Δοϊράνης με αφετηρία το Σιδηροδρομικό Σταθμό Μουριών και τον ορεινό όγκο των Κρουσσίων με αφετηρία το χωριό Ποντοκερασιά. Οι επισκέπτες εκτός από το φυσικό περιβάλλον μπορούν να γνωρίσουν τα ιδιαίτερα εκείνα στοιχεία που συνθέτουν το ανθρωπογενές περιβάλλον του νομού. Αφετηρία έχουν πάντα οικισμούς με δυνατότητα διαμονής.
Στον οδηγό υπάρχουν για κάθε διαδρομή τα ακόλουθα:
•Πληροφοριακά στοιχεία (ιστορία, αρχιτεκτονική, πολιτισμός) της περιοχής
•Αναλυτική περιγραφή της διαδρομής
•Χάρτης της διαδρομής
•Road book της διαδρομής
•Υψομετρικός χάρτης της διαδρομής και
•Χρηστικές πληροφορίες για τοπικές υπηρεσίες και φορείς, μουσεία και επισκέψιμους χώρους
Το ιδιαίτερο αυτών των διαδρομών είναι ότι έχει γίνει σηματοδότηση. Για τη σηματοδότηση έχουν χρησιμοποιηθεί ειδικές πινακίδες που πληροφορούν για την κατεύθυνση πορείας, την χιλιομετρική απόσταση που έχει καλυφθεί και το υψόμετρο. Επιπλέον στην αφετηρία κάθε διαδρομής υπάρχει μεγάλος χάρτης με επιλογή πληροφοριακών στοιχείων. Έτσι ο κάθε επισκέπτης έχει πρόσβαση σε αυτές και επιπλέον δίνεται η δυνατότητα διοργάνωσης αγώνων.
Η χάραξη των διαδρομών αυτών έγινε από τον Κων/νο Σταμούλη αθλητή και προπονητή ορεινής ποδηλασίας.
Ο οδηγός περιλαμβάνει διαδρομές που μπορούν να γίνουν από περιπατητές, ποδηλάτες και ιππείς, χωρίς να εξαιρούνται και οι λάτρεις της τετρακίνησης ή της μοτοσικλέτας. Οι διαδρομές που προτείνονται προσεγγίζουν τρεις περιοχές του νομού με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος: το Πάικο με αφετηρία τη Γουμένισσα, τη λίμνη της Δοϊράνης με αφετηρία το Σιδηροδρομικό Σταθμό Μουριών και τον ορεινό όγκο των Κρουσσίων με αφετηρία το χωριό Ποντοκερασιά. Οι επισκέπτες εκτός από το φυσικό περιβάλλον μπορούν να γνωρίσουν τα ιδιαίτερα εκείνα στοιχεία που συνθέτουν το ανθρωπογενές περιβάλλον του νομού. Αφετηρία έχουν πάντα οικισμούς με δυνατότητα διαμονής.
Στον οδηγό υπάρχουν για κάθε διαδρομή τα ακόλουθα:
•Πληροφοριακά στοιχεία (ιστορία, αρχιτεκτονική, πολιτισμός) της περιοχής
•Αναλυτική περιγραφή της διαδρομής
•Χάρτης της διαδρομής
•Road book της διαδρομής
•Υψομετρικός χάρτης της διαδρομής και
•Χρηστικές πληροφορίες για τοπικές υπηρεσίες και φορείς, μουσεία και επισκέψιμους χώρους
Το ιδιαίτερο αυτών των διαδρομών είναι ότι έχει γίνει σηματοδότηση. Για τη σηματοδότηση έχουν χρησιμοποιηθεί ειδικές πινακίδες που πληροφορούν για την κατεύθυνση πορείας, την χιλιομετρική απόσταση που έχει καλυφθεί και το υψόμετρο. Επιπλέον στην αφετηρία κάθε διαδρομής υπάρχει μεγάλος χάρτης με επιλογή πληροφοριακών στοιχείων. Έτσι ο κάθε επισκέπτης έχει πρόσβαση σε αυτές και επιπλέον δίνεται η δυνατότητα διοργάνωσης αγώνων.
Η χάραξη των διαδρομών αυτών έγινε από τον Κων/νο Σταμούλη αθλητή και προπονητή ορεινής ποδηλασίας.
Δείτε το έντυπο....(αρχειο pdf)
http://www.downhill.gr/images/stories/ENTYPO_KILKIS.pdf
http://www.downhill.gr/images/stories/ENTYPO_KILKIS.pdf
20/10/09
VIDEO απο ΑΛΠΕΙΣ.....Croosglonkcer - Pasterze
Groosglockner πορεία προς την κορυφή.
Groosglockner.Αυστριακές Άλπεις.
Ο παγετώνας Pasterze. Αυστρία, Εθνικό πάρκο Hohe Tauern.
Εθνικό πάρκο Ηole Tauern.
Δείτε κείμενο και πληροφορίες απο την εκδρομή μελών του συλλόγου στις Άλπεις...
http://aridea1.blogspot.com/2009/09/2009_16.html
ΥΠΝΟΣΑΚΟΙ...
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ
Είναι πολύ σημαντικό να γίνει αντιληπτός ο βασικός μηχανισμός θερμομόνωσης που αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι υπνόσακοι παγιδεύουν τη θερμότητα που εκπέμπει το σώμα μας. Ουσιαστικά αυτό που μας ζεσταίνει είναι το στρώμα ακινητοποιημένου αέρα που δημιουργείται ανάμεσα στο σώμα μας και το εξωτερικό περιβάλλον.
Όσο πιο παχύ είναι αυτό το στρώμα αέρα και, το πιο σημαντικό, όσο πιο ακινητοποιημένος είναι ο αέρας τόσο καλύτερη η μόνωση.
Για να το επιτύχουμε αυτό χρειαζόμαστε φυσικά ή συνθετικά υλικά αποτελούμενα από πολύ λεπτά ινίδια που να έχουν την ιδιότητα να καταλαμβάνουν μεγάλο όγκο όταν αφεθούν ελεύθερα στο χώρο. Έτσι δημιουργούνται μικροχώροι αέρα ανάμεσα στα ινίδια (πούπουλο, συνθετικό υλικό) που παρεμποδίζουν την κίνηση του αέρα. Αυτή είναι η βασική επιδίωξη με τη χρήση του πούπουλου ή των συνθετικών υλικών.
Το καλύτερο μονωτικό είναι μια στρώση αέρα. Όταν ο αέρας είναι ελεύθερος μεταφέρει τη θερμότητα με την κίνηση των μορίων. Ο χώρος πρέπει να γεμίσει με κατάλληλο υλικό που θα εμποδίζει την ελεύθερη κίνηση των μορίων του αέρα.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την απώλεια θερμότητας από το ανθρώπινο σώμα και πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπόψη.
1.Προσωπικός μεταβολισμός
2.Φυσική κατάσταση
3.Κούραση
4.Ενυδάτωση
5.Επάρκεια και ποιότητα τροφής
6.Υψόμετρο
7.Υγρασία
8.Άνεμος
9.Είδος και ποιότητα καταλύματος.
Εάν λοιπόν υπάρχουν ένας ή περισσότεροι παράγοντες από τους παραπάνω και βρίσκεστε στο κάτω μέρος της θερμοκρασίας comfort είναι πιθανό να μην κοιμηθείτε άνετα. Όταν συγκρίνετε τις θερμοκρασίες comfort μεταξύ διαφόρων μοντέλων στην αγορά τα σημαντικότερα στοιχεία προς σύγκριση είναι:
1.Το είδος και η ποιότητα του μονωτικού υλικού
2. Η ποσότητα του υλικού, Fill Weight, σε γραμμάρια, οι διαστάσεις του υπνόσακου και ο τύπος κατασκευής.
Κάνοντας αυτή τη σύγκριση θα διαπιστώσετε ποια μοντέλα και ποιες εταιρίες ανταποκρίνονται, με τα νούμερα που δίνουν, στην πραγματικότητα και ποιες υπερβάλλουν.
ΠΟΥΠΟΥΛΕΝΙΟΙ
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ-ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Υπνόσακος πουπουλένιος
πλεονεκτήματα
1.Είναι πιο ελαφρύς.
2.Είναι για το ίδιο βάρος πιο θερμομονωτικός.
3.Είναι πιο συμπιέσιμος.
4.Διατηρεί την αρχική μονωτική του ικανότητα για περισσότερα χρόνια σε σχέση με το συνθετικό.
μειονεκτήματα
1, Έχει περιορισμένη αντοχή στην υγρασία.
2. Χάνει τη μονωτική του ικανότητα εάν βραχεί.
3. Είναι πιο δύσκολος ο καθαρισμός του.
4. Είναι πιο ακριβός.
Είναι πολύ σημαντικό να γίνει αντιληπτός ο βασικός μηχανισμός θερμομόνωσης που αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι υπνόσακοι παγιδεύουν τη θερμότητα που εκπέμπει το σώμα μας. Ουσιαστικά αυτό που μας ζεσταίνει είναι το στρώμα ακινητοποιημένου αέρα που δημιουργείται ανάμεσα στο σώμα μας και το εξωτερικό περιβάλλον.
Όσο πιο παχύ είναι αυτό το στρώμα αέρα και, το πιο σημαντικό, όσο πιο ακινητοποιημένος είναι ο αέρας τόσο καλύτερη η μόνωση.
Για να το επιτύχουμε αυτό χρειαζόμαστε φυσικά ή συνθετικά υλικά αποτελούμενα από πολύ λεπτά ινίδια που να έχουν την ιδιότητα να καταλαμβάνουν μεγάλο όγκο όταν αφεθούν ελεύθερα στο χώρο. Έτσι δημιουργούνται μικροχώροι αέρα ανάμεσα στα ινίδια (πούπουλο, συνθετικό υλικό) που παρεμποδίζουν την κίνηση του αέρα. Αυτή είναι η βασική επιδίωξη με τη χρήση του πούπουλου ή των συνθετικών υλικών.
Το καλύτερο μονωτικό είναι μια στρώση αέρα. Όταν ο αέρας είναι ελεύθερος μεταφέρει τη θερμότητα με την κίνηση των μορίων. Ο χώρος πρέπει να γεμίσει με κατάλληλο υλικό που θα εμποδίζει την ελεύθερη κίνηση των μορίων του αέρα.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την απώλεια θερμότητας από το ανθρώπινο σώμα και πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπόψη.
1.Προσωπικός μεταβολισμός
2.Φυσική κατάσταση
3.Κούραση
4.Ενυδάτωση
5.Επάρκεια και ποιότητα τροφής
6.Υψόμετρο
7.Υγρασία
8.Άνεμος
9.Είδος και ποιότητα καταλύματος.
Εάν λοιπόν υπάρχουν ένας ή περισσότεροι παράγοντες από τους παραπάνω και βρίσκεστε στο κάτω μέρος της θερμοκρασίας comfort είναι πιθανό να μην κοιμηθείτε άνετα. Όταν συγκρίνετε τις θερμοκρασίες comfort μεταξύ διαφόρων μοντέλων στην αγορά τα σημαντικότερα στοιχεία προς σύγκριση είναι:
1.Το είδος και η ποιότητα του μονωτικού υλικού
2. Η ποσότητα του υλικού, Fill Weight, σε γραμμάρια, οι διαστάσεις του υπνόσακου και ο τύπος κατασκευής.
Κάνοντας αυτή τη σύγκριση θα διαπιστώσετε ποια μοντέλα και ποιες εταιρίες ανταποκρίνονται, με τα νούμερα που δίνουν, στην πραγματικότητα και ποιες υπερβάλλουν.
ΠΟΥΠΟΥΛΕΝΙΟΙ
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ-ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Υπνόσακος πουπουλένιος
πλεονεκτήματα
1.Είναι πιο ελαφρύς.
2.Είναι για το ίδιο βάρος πιο θερμομονωτικός.
3.Είναι πιο συμπιέσιμος.
4.Διατηρεί την αρχική μονωτική του ικανότητα για περισσότερα χρόνια σε σχέση με το συνθετικό.
μειονεκτήματα
1, Έχει περιορισμένη αντοχή στην υγρασία.
2. Χάνει τη μονωτική του ικανότητα εάν βραχεί.
3. Είναι πιο δύσκολος ο καθαρισμός του.
4. Είναι πιο ακριβός.
ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΙ
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ-ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Υπνόσακος συνθετικός
πλεονεκτήματα
1.Αντέχει στην υγρασία.
2.Ακόμα και βρεγμένος διατηρεί σημαντικό μέρος από την αρχική μονωτική του ικανότητα.
3.Είναι πιο εύκολος ο καθαρισμός του.
4.Είναι φθηνότερος.
μειονεκτήματα
1.Είναι πιο βαρύς.
2.Είναι λιγότερο μονωτικός σε σχέση με το πούπουλο.
3.Είναι πιο ογκώδης όταν συμπιεστεί για τη μεταφορά.
4.Διατηρεί την αρχική μονωτική του ικανότητα για λιγότερα χρόνια σε σχέση με το πούπουλο.
ΠΛΥΣΙΜΟ ΥΠΝΟΣΑΚΟΥ
Οι καλής ποιότητας υπνόσακοι, είτε πουπουλένιοι είτε συνθετικοί, μπορούν να πλένονται στο χέρι ή το πλυντήριο σύμφωνα με τις παρακάτω οδηγίες.
Ποτέ μην πάτε τον υπνόσακο για στεγνό καθάρισμα.
Το πλυντήριο πρέπει να είναι μεγάλο οικιακό ή επαγγελματικό.
Κλείστε τα φερμουάρ, τα Velcro, και γυρίστε τον υπνόσακο μέσα έξω.
Επιλέξτε ειδικό σαπούνι για πλύσιμο υπνόσακων.
Τρίψτε απαλά το ύφασμα του κεφαλιού και των ποδιών με ένα σφουγγάρι σε αδιάλυτο σαπούνι.
Βάλτε την ελάχιστη ποσότητα σαπουνιού σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία του ειδικού σαπουνιού.
Επιλέξτε ελαφρύ πρόγραμμα πλυσίματος με κρύο νερό με δύο κύκλους ξεβγάλματος για να ξεπλυθεί καλά το σαπούνι.
Βγάλτε τον προσεκτικά από το πλυντήριο.
Απλώστε τον ώστε να στηρίζεται όλη η επιφάνειά του στην απλώστρα και στεγνώστε τον στη σκιά.
Αναμοχλεύεται κατά περιόδους τα πούπουλα ή το συνθετικό υλικό όσο διαρκεί το στέγνωμα. Για το στέγνωμα θα χρειαστούν αρκετές ημέρες ανάλογα με την εποχή.
Μπορείτε να τον στεγνώσετε σε μεγάλο επαγγελματικό στεγνωτήριο σε χαμηλή ρύθμιση θερμοκρασίας.
Το στέγνωμα θα διαρκέσει αρκετές ώρες και θα πρέπει να ελέγχετε να μην υπερθερμανθεί ο υπνόσακος.
Πηγή: Τρύφωνας Καραχάλιος
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ-ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Υπνόσακος συνθετικός
πλεονεκτήματα
1.Αντέχει στην υγρασία.
2.Ακόμα και βρεγμένος διατηρεί σημαντικό μέρος από την αρχική μονωτική του ικανότητα.
3.Είναι πιο εύκολος ο καθαρισμός του.
4.Είναι φθηνότερος.
μειονεκτήματα
1.Είναι πιο βαρύς.
2.Είναι λιγότερο μονωτικός σε σχέση με το πούπουλο.
3.Είναι πιο ογκώδης όταν συμπιεστεί για τη μεταφορά.
4.Διατηρεί την αρχική μονωτική του ικανότητα για λιγότερα χρόνια σε σχέση με το πούπουλο.
ΠΛΥΣΙΜΟ ΥΠΝΟΣΑΚΟΥ
Οι καλής ποιότητας υπνόσακοι, είτε πουπουλένιοι είτε συνθετικοί, μπορούν να πλένονται στο χέρι ή το πλυντήριο σύμφωνα με τις παρακάτω οδηγίες.
Ποτέ μην πάτε τον υπνόσακο για στεγνό καθάρισμα.
Το πλυντήριο πρέπει να είναι μεγάλο οικιακό ή επαγγελματικό.
Κλείστε τα φερμουάρ, τα Velcro, και γυρίστε τον υπνόσακο μέσα έξω.
Επιλέξτε ειδικό σαπούνι για πλύσιμο υπνόσακων.
Τρίψτε απαλά το ύφασμα του κεφαλιού και των ποδιών με ένα σφουγγάρι σε αδιάλυτο σαπούνι.
Βάλτε την ελάχιστη ποσότητα σαπουνιού σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία του ειδικού σαπουνιού.
Επιλέξτε ελαφρύ πρόγραμμα πλυσίματος με κρύο νερό με δύο κύκλους ξεβγάλματος για να ξεπλυθεί καλά το σαπούνι.
Βγάλτε τον προσεκτικά από το πλυντήριο.
Απλώστε τον ώστε να στηρίζεται όλη η επιφάνειά του στην απλώστρα και στεγνώστε τον στη σκιά.
Αναμοχλεύεται κατά περιόδους τα πούπουλα ή το συνθετικό υλικό όσο διαρκεί το στέγνωμα. Για το στέγνωμα θα χρειαστούν αρκετές ημέρες ανάλογα με την εποχή.
Μπορείτε να τον στεγνώσετε σε μεγάλο επαγγελματικό στεγνωτήριο σε χαμηλή ρύθμιση θερμοκρασίας.
Το στέγνωμα θα διαρκέσει αρκετές ώρες και θα πρέπει να ελέγχετε να μην υπερθερμανθεί ο υπνόσακος.
Πηγή: Τρύφωνας Καραχάλιος
Δείτε περισσότερα για τα εφόδια εκδρομών στον σύνδεσμο...
http://aridea1.blogspot.com/2008/09/blog-post_24.html
Όρος Πάϊκο.
Φωτογραφία απο εκδρομή του συλλόγου στους καταρράκτες της Κούπας.Οι καταρράκτες δίπλα στο ορεινό χωριό Κούπα του όρους Πάίκο.
Χάρτης του όρους Πάϊκο.(πιέστε για μεγένθυση).
Το όρος Πάικο βρίσκεται στην Κεντρική Μακεδονία στα σύνορα των νομών Πέλλας και Κιλκίς με κορυφή την Γκόλα-Τσούκα σε υψόμετρο 1.650 μέτρα. Συνδέεται στα ανατολικά με τον Βόρα ενώ στα δυτικά του περικλείεται από την κοιλάδα του Αξιού. Το Πάικο έχει πλούσια βλάστηση και αρκετές πηγές.
Το Πάικο από Βορρά προς Νότο αποτελείται από τις κορυφές Σκρα (1097μ), Τσούμα (1219 μ.), Βερτόπια (1490 μ.), Πύργος (1494 μ.), Κάντασι (1607 μ.) και Γκόλα Τσούκα (1650 μ.).
Ανάμεσα στις κορυφές Πύργος, Βερτόπια και Κάντασι περικλείεται μια οροπεδική έκταση με επίκεντρο τον οικισμό Μεγάλα Λιβάδεια.
Αποτελεί δε και το μεγαλύτερο δάσος Καστανιάς της Ελλάδας. Στο βουνό υπάρχουν περί τα 4.500 στρέμματα καστανιών, εκ των οποίων τα 2.500 είναι καλλιεργήσιμα. Γύρω στις 300 οικογένειες έχουν ως δεύτερη ασχολία το κάστανο και υπολογίζεται ότι η ετήσια παραγωγή φτάνει στους 500-600 τόνους, ανάλογα με τη χρονιά. Λόγω του κλίματος που επικρατεί στην περιοχή το κάστανο που παράγεται είναι ιδιαίτερα γλυκό και γευστικό.
Τα χωριά του Πάικου είναι τα: Γρίβα, Καστανερή, Κάρπη, Πεντάλοφος, Ομαλός, Σκρά, Κούπα, Φανός, Πηγή, Χαμηλό και Αρχάγγελος. Όλα τα χωριά έχουν πολύ βλάστηση και κοινά χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας.
Στην κορυφή Γκόλα Τσούκα.
Ορυκτός Πλούτος
H Ορυκτική ζώνη Αξιού έχει διεύθυνση ΒΒΔ-ΝΝΑ και χωρίζεται σε τρεις ενότητες, απο ανατολικά προς τα δυτικά: ενότητα Παιονίας, ενότητα Πάικου και ενότητα Αλμωπίας.
Παλαιογεωγραφικά η ενότητα του Πάικου ήταν ένα ύβωμα μεταξύ των αυλάκων-βαθιών θαλασσών της ενότητας Παιονίας και της ενότητας Αλμωπίας. Το βασικό κριτήριο (όχι βέβαια το μοναδικό) για αυτήν την διάκριση είναι η ύπαρξη μιας παχιάς νηριτικής ασβεστολιθικής σειράς εν αντιθέση με τα αργιλικά-κερατολικά ιζήματα (ιζηματογένεση βαθιάς θάλασσας) που απαντούν στις ενότητες Παιονίας και Αλμωπίας.
Η ενότητα Πάικου γενικά χαρακτηρίζεται από μεταμορφωμένα πετρώματα και ρήγματα με διευθύνσεις ΒΔ και ΒΑ και συναντούμε διάφορα πετρώματα όπως σχιστολίθους, πηλίτες, ψαμμίτες, δολερίτες, ασβεστολίθους,συναντούμε διάφορα πετρώματα όπως : σχιστόλιθος, αρκόζη, ψαμμίτης, δολερίτης, κροκαλοπαγή, γάββρους, διαβάσες, φλύσχη, κ.α.
Η ζωή μου στο όριο
Στις συζητήσεις με τον Thomas Hüetlin, όπως αποτυπώνονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, ο Reinhold Messner, ίσως ο κορυφαίος ορειβάτης της σύγχρονης εποχής, αποτυπώνει το απόσταγμα μιας ζωής ενός ξεχωριστού ανθρώπου, μιας ζωής στο όριο: από τις πρώτες αναρριχήσεις στα βουνά της γενέτειράς του, στο Νότιο Τιρόλο, μέχρι την κατάκτηση των μεγαλύτερων κορυφών του κόσμου, τη διάσχιση των Πόλων, τη βαθύτερη γνωριμία με τη γεωγραφική αλλά και την πνευματική διάσταση του Θιβέτ, αλλά και τον ενεργό πολιτικό αγώνα από τις τάξεις των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο καθώς και των πραγμάτωση του οράματος για τη δημιουργία μιας μοναδικής αλυσίδας μουσείων στο Νότιο Τιρόλο αφιερωμένων στη σχέση του ανθρώπου με τα βουνά. Και, παράλληλα, η οδυνηρή και ανεξίτηλη μνήμη του αδελφού που χάθηκε σε μια ανάβαση-σταθμό στα Ιμαλάια. Ο Μέσνερ αποκαλύπτει το προσωπικό του σύμπαν, τη δική του φιλοσοφία για τη ζωή, φωτίζει τα κίνητρα που ωθούν έναν άνθρωπο να οδηγηθεί στην υπέρβαση των σωματικών και πνευματικών του ορίων.
Ο Thomas Hüetlin (γενν. 1962), «οδηγός» σε αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας, είναι δημοσιογράφος του περιοδικού Spiegel.
Έτος έκδοσης: 2009
Εκδότης: ΜΕΤΕΩΡΟ
Συγγραφέας: Ράινχολτ Μέσνερ
Εκδότης: ΜΕΤΕΩΡΟ
Συγγραφέας: Ράινχολτ Μέσνερ
Κερασφόρες Ophrys από Πάικο και Βόρρα
Το Πάικο και ο Βόρρας βρίσκονται κοντά μεταξύ τους, στα σύνορα με την FYROM. Η προς τα ανατολικά συνέχεια του Βόρρα αποτελεί το όρος Τζένα. Στις αρχές Ιουνίου παρατηρήθηκαν σε 5 τοποθεσίες, πολυάριθμες αποικίες κερασφόρων Ophrys με τα εξής γενικά χαρακτηριστικά: ευρεία στιγματική κοιλότητα σε σχέση με τον μεσαίο λοβό, ο οποίος είναι συμπαγής και τραπεζοειδής (φυτό Νο2), κιτρινωπό περιθώριο γύρω από τον κεντρικό λοβό (φυτό Νο5), ψηλό βλαστό (30-40 εκ.) και μεγάλα βράκτια (φυτά Νο4), μικρά σχετικά πέταλα, έντονη τριχοφυΐα στις πλαϊνές επιφάνειες του χείλους (φυτά No3 και 9) και μακριά πλαϊνά κέρατα, μερικές φορές αρκετά εύρωστα (φυτά Νο12-14). Η στιγματική τους κοιλότητα φαίνεται μεγαλύτερη από τις Ophrys των Πιερίων και η αναλογία προς το χείλος παρόμοια με αυτή των Ophrys από την Θάσο. Σε σχέση με τις τελευταίες έχει πιο φαρδύ και τραπεζοειδή κεντρικό λοβό.
Περισσότερα στην ιστοσελίδα....
http://members.lycos.co.uk/GREEKORCHIDS/op_oestrifera_Paiko.htm
17/10/09
Η Τασία Ηλιοπούλου ανέβηκε στα 8.201 μέτρα στα Ιμαλάια...
«Η τελική ανάβαση προς την κορυφή άρχισε μισή ώρα πριν από τα μεσάνυχτα. Περίπου εφτά ώρες αργότερα έφτανα στην κορυφή. Κι εκείνη τη στιγμή μόλις είχα λάβει ένα θείο δώρο, αφού είδα την ανατολή του ηλίου από τα 8.201 μέτρα».
Είναι η πρώτη Ελληνίδα που καταφέρνει να σπάσει το φράγμα των 8.000 μέτρων. Η Τασία Ηλιοπούλου κατέκτησε την έκτη υψηλότερη κορυφή στον κόσμο, το Τσο- Ογιού στο κεντρικό τμήμα της οροσειράς των Ιμαλαΐων, στα σύνορα του Νεπάλ με το Θιβέτ. Μάλιστα στην αποστολή που ξεκίνησε στα τέλη Αυγούστου και πήραν μέρος οχτώ ορειβάτες από διάφορες χώρες, ήταν η μόνη που εκπροσωπούσε την Ελλάδα. «Ήμασταν μία πολυεθνική αποστολή, αποτελούμενη από Αμερικανούς, Πολωνούς, Γερμανούς αλλά και ορειβάτες από τη Σιγκαπούρη», λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Ηλιοπούλου. Η ορειβασία μπήκε στη ζωή της πριν από 25 χρόνια ενώ από το 1993 είχε αρχίσει τις αποστολές με τον Αθηναϊκό Ορειβατικό Σύλλογο σε βουνά του εξωτερικού. Το ορειβατικό... βιογραφικό της πλούσιο: ανάβαση στο Μον Μπλαν των Άλπεων, στη στέγη της Αφρικής το Κιλιμάντζαρο, στο Έλμπρους του Καυκάσου, στο Μπρόουντ Πικ των Δυτικών Ιμαλαΐων, στα Βραχώδη Όρη της Αμερικής. Το 2001 ήταν και πάλι η πρώτη Ελληνίδα που πάτησε στην ψηλότερη κορυφή των Άνδεων, Ακονγκάουα, στα 7.000 μ. ενώ τρία χρόνια αργότερα πήρε μέρος στην εθνική αποστολή του Έβερεστ φτάνοντας από το βόρειο τμήμα στα 7.050 μ. Το τελευταίο της ορειβατικό εγχείρημα είχε συνολική διάρκεια 45 μέρες, γι΄ αυτό και αναγκάστηκε να κάνει χρήση όλης της ετήσιας άδειας που δικαιούνταν. «Υπάρχουν 14 οχτάρες παγκοσμίως, κορυφές δηλαδή που το υψόμετρό τους είναι ή ξεπερνά τα 8.000 μέτρα.
Όταν κάποιος κατακτά μια οχτάρα, είναι σαν να κερδίζει ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Έτσι αισθάνθηκα κι εγώ».
Δεν ήταν η πρώτη φορά που προσπαθούσε να κατακτήσει την κορυφή Τσο- Ογιού. «Το 2006 είχα ξανακάνει την προσπάθεια. Το κρύο και οι καιρικές συνθήκες στο βουνό δεν μου επέτρεψαν να ανέβω πάνω από τα 7.500 μ. Είχα φτάσει στην πηγή αλλά δεν μπόρεσα να πιω νερό. Αυτό φυσικά με έκανε να πεισμώσω και να επιστρέψω δριμύτερη. Άλλωστε όταν θέλεις πραγματικά κάτι τόσο πολύ, κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να το πετύχεις. Και το βουνό θέλει δύναμη και θέληση. Δεν συγχωρεί την υπερτίμηση ή υποτίμηση των δυνατοτήτων σου, όπως και το να μην μπορείς να συνεργαστείς με την ομάδα», σημειώνει. Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις που αντιμετώπισε η Τασία στα Ιμαλάια ήταν πολλές: ψυχροί βόρειοι άνεμοι, πολικές θερμοκρασίες, χιονοθύελλες, ρωγμές, οι οποίες δημιουργήθηκαν από τον κατακερματισμένο παγετώνα. «Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί η κούραση αλλά και το βάρος του εξοπλισμού που έπρεπε να κουβαλάμε στην πλάτη, που ήταν 15-20 κιλά». Ακόμη και η επικοινωνία με τους δικούς της ανθρώπους γινόταν μόλις μία φορά στις 10 μέρες, «κι αυτό για ένα λεπτό».
Η προετοιμασία
Για να είναι σε θέση να αντεπεξέλθει στις αντικειμενικές δυσκολίες και τα απρόοπτα που θα βίωνε στο βουνό, χρειάστηκε να προετοιμαστεί σκληρά. Διασχίσεις βουνών στην Ελλάδα κάθε Σαββατοκύριακο, «ορειβασία διάρκειας 10 και 12 ωρών κάθε φορά. Αλλά επειδή τα Ιμαλάια δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας βουνά, χρειάστηκε να πάω για δύο βδομάδες στις Άλπεις για να δοκιμαστώ σε παγετώνες και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες». Τα συναισθήματα, όπως λέει, όταν φτάνει κανείς στην κορυφή ποικίλλουν. «Από τη μία είσαι περήφανος που κατακτάς τον στόχο σου. Από την άλλη, το κρύο που έκανε στα 8.201 μέτρα το μόνο που σου επέτρεπε ήταν να σκεφτείς την κατάβαση και το πώς θα γυρίσουμε πίσω». Επόμενος στόχος για την Τασία Ηλιοπούλου είναι η κορυφή του Έβερεστ.
Είναι η πρώτη Ελληνίδα που καταφέρνει να σπάσει το φράγμα των 8.000 μέτρων. Η Τασία Ηλιοπούλου κατέκτησε την έκτη υψηλότερη κορυφή στον κόσμο, το Τσο- Ογιού στο κεντρικό τμήμα της οροσειράς των Ιμαλαΐων, στα σύνορα του Νεπάλ με το Θιβέτ. Μάλιστα στην αποστολή που ξεκίνησε στα τέλη Αυγούστου και πήραν μέρος οχτώ ορειβάτες από διάφορες χώρες, ήταν η μόνη που εκπροσωπούσε την Ελλάδα. «Ήμασταν μία πολυεθνική αποστολή, αποτελούμενη από Αμερικανούς, Πολωνούς, Γερμανούς αλλά και ορειβάτες από τη Σιγκαπούρη», λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Ηλιοπούλου. Η ορειβασία μπήκε στη ζωή της πριν από 25 χρόνια ενώ από το 1993 είχε αρχίσει τις αποστολές με τον Αθηναϊκό Ορειβατικό Σύλλογο σε βουνά του εξωτερικού. Το ορειβατικό... βιογραφικό της πλούσιο: ανάβαση στο Μον Μπλαν των Άλπεων, στη στέγη της Αφρικής το Κιλιμάντζαρο, στο Έλμπρους του Καυκάσου, στο Μπρόουντ Πικ των Δυτικών Ιμαλαΐων, στα Βραχώδη Όρη της Αμερικής. Το 2001 ήταν και πάλι η πρώτη Ελληνίδα που πάτησε στην ψηλότερη κορυφή των Άνδεων, Ακονγκάουα, στα 7.000 μ. ενώ τρία χρόνια αργότερα πήρε μέρος στην εθνική αποστολή του Έβερεστ φτάνοντας από το βόρειο τμήμα στα 7.050 μ. Το τελευταίο της ορειβατικό εγχείρημα είχε συνολική διάρκεια 45 μέρες, γι΄ αυτό και αναγκάστηκε να κάνει χρήση όλης της ετήσιας άδειας που δικαιούνταν. «Υπάρχουν 14 οχτάρες παγκοσμίως, κορυφές δηλαδή που το υψόμετρό τους είναι ή ξεπερνά τα 8.000 μέτρα.
Όταν κάποιος κατακτά μια οχτάρα, είναι σαν να κερδίζει ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Έτσι αισθάνθηκα κι εγώ».
Δεν ήταν η πρώτη φορά που προσπαθούσε να κατακτήσει την κορυφή Τσο- Ογιού. «Το 2006 είχα ξανακάνει την προσπάθεια. Το κρύο και οι καιρικές συνθήκες στο βουνό δεν μου επέτρεψαν να ανέβω πάνω από τα 7.500 μ. Είχα φτάσει στην πηγή αλλά δεν μπόρεσα να πιω νερό. Αυτό φυσικά με έκανε να πεισμώσω και να επιστρέψω δριμύτερη. Άλλωστε όταν θέλεις πραγματικά κάτι τόσο πολύ, κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να το πετύχεις. Και το βουνό θέλει δύναμη και θέληση. Δεν συγχωρεί την υπερτίμηση ή υποτίμηση των δυνατοτήτων σου, όπως και το να μην μπορείς να συνεργαστείς με την ομάδα», σημειώνει. Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις που αντιμετώπισε η Τασία στα Ιμαλάια ήταν πολλές: ψυχροί βόρειοι άνεμοι, πολικές θερμοκρασίες, χιονοθύελλες, ρωγμές, οι οποίες δημιουργήθηκαν από τον κατακερματισμένο παγετώνα. «Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί η κούραση αλλά και το βάρος του εξοπλισμού που έπρεπε να κουβαλάμε στην πλάτη, που ήταν 15-20 κιλά». Ακόμη και η επικοινωνία με τους δικούς της ανθρώπους γινόταν μόλις μία φορά στις 10 μέρες, «κι αυτό για ένα λεπτό».
Η προετοιμασία
Για να είναι σε θέση να αντεπεξέλθει στις αντικειμενικές δυσκολίες και τα απρόοπτα που θα βίωνε στο βουνό, χρειάστηκε να προετοιμαστεί σκληρά. Διασχίσεις βουνών στην Ελλάδα κάθε Σαββατοκύριακο, «ορειβασία διάρκειας 10 και 12 ωρών κάθε φορά. Αλλά επειδή τα Ιμαλάια δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας βουνά, χρειάστηκε να πάω για δύο βδομάδες στις Άλπεις για να δοκιμαστώ σε παγετώνες και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες». Τα συναισθήματα, όπως λέει, όταν φτάνει κανείς στην κορυφή ποικίλλουν. «Από τη μία είσαι περήφανος που κατακτάς τον στόχο σου. Από την άλλη, το κρύο που έκανε στα 8.201 μέτρα το μόνο που σου επέτρεπε ήταν να σκεφτείς την κατάβαση και το πώς θα γυρίσουμε πίσω». Επόμενος στόχος για την Τασία Ηλιοπούλου είναι η κορυφή του Έβερεστ.
«Ελάχιστες οι γυναίκες που κατακτούν τέτοια ύψη»
Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ των υψηλότερων οροσειρών στον κόσμο, όπως φαίνεται, δεν είναι γένους θηλυκού. «Μόλις 10% είναι οι γυναίκες που συμμετέχουν σε τέτοια ορειβατικά εγχειρήματα», τονίζει ο πρόεδρος του Αθηναϊκού Ορειβατικού Συλλόγου κ. Κώστας Τσιβελέκας. Συμπληρώνει δε ότι είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το 2009 κατάφερε η πρώτη Ελληνίδα να κατακτήσει μία οχτάρα, «από την άλλη όμως δείχνει ότι έχουμε μείνει πίσω. Κι αυτό γιατί τη στιγμή που στις άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες δίνονται κίνητρα στους ορειβάτες, στην Ελλάδα δεν δίνεται έμφαση στον εναλλακτικό αθλητισμό. Ευτυχώς πάντως που υπάρχουν άνθρωποι, όπως η Τασία, που με τις δικές τους δυνάμεις μπορούν να κάνουν το αδύνατο δυνατό».
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΤΖΟΒΑ...
Πλάνα απο τα αρχεία του BRAHAMY SELASSIE production 2008. Οπερατέρ - Ορέστης Χατζηπαντελιάδης Φωτογραφία - Ορέστης Χατζηπαντελιάδης Μοντάζ - ΤΟΜ73 Ηχος - SELASSIEMAN
16/10/09
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)