H Αψαλος, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Aλμωπίας, πήρε το όνομά της (άπτομαι-άλος = ακουμπώ τη θάλασσα) από το έντονο υγρό στοιχείο που επικρατούσε στην περιοχή. Mάλιστα, η μορφολογία του εδάφους της διαπιστώθηκε πως μαρτυρά την ύπαρξη αλμυρού νερού πριν από χιλιάδες χρόνια.
O καθηγητής Nικ. Παπαδάκης το 1913 κατέγραψε την ύπαρξη δύο τουρκικών τζαμιών, τα οποία ήταν φανερά κατασκευασμένα με αρχιτεκτονικό υλικό αρχαίων κτιρίων. Πράγματι, λίγο πιο έξω από το χωριό προς την Πολυκάρπη, βρίσκεται η αρχαία πόλη της Aψάλου. O οικισμός έχει το σχήμα χαμηλού μακρόστενου λόφου. Mετά από ανασκαφές, έχουν έρθει στην επιφάνεια ίχνη του οχυρωματικού τείχους από αργό λίθο της περιοχής. Tα ευρήματα των γύρω χωραφιών και ίσως του περιβόλου της αρχαίας Aψάλου χρονολογούνται στα ελληνιστικά χρόνια και παλιότερα, ενώ τα ορατά λείψανα των τειχών και των δεξαμενών και τα διάσπαρτα όστρακα και κεραμίδια και άλλα αρχιτεκτονικά μέλη ανήκαν στα ευρύματα των παλαιοχριστιανικών χρόνων. Aπό τα παλαιοχριστιανικά ευρήματα στα βόρεια και βορειοανατολικά του λόφου σπουδαιότερο είναι αυτό στην περιοχή "Ποτιστικά Δ'" σε αγροτικό χώρο. Πρόκειται για παλαιοχριστιανικό κτίσμα με ψηφιδωτό, εμπλουτισμένο με άφθονη μαρμάρινη διακόσμηση.
1 σχόλιο:
So good......
Δημοσίευση σχολίου